บทที่ 38

มุมมองของโซย่า

ฉันแทบไม่มีเวลาตั้งสติก่อนจะได้ยินเสียงคุ้นหูจากด้านหลัง

"แหม แหม ดูสิว่าใครยอมโผล่หน้ามาสักที" แอนโทนี่ยิ้มกว้างขณะเดินเข้ามา โดยมีเลย์ล่าเดินตามติดมาด้านหลังพร้อมกับสีหน้าเย่อหยิ่งอันเป็นเอกลักษณ์ของเธอ

“ฉันมาถึงสักพักแล้ว” ฉันพึมพำ เตรียมใจรับมือกับการหยอกล้ออะไรก็ตามที่กำลังจะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ