บทที่ 48

มุมมองของโซยา

ดวงอาทิตย์ยังคงทอแสงยาวเหนือลานสตูดิโอ สาดเงาสีทองลงบนพื้นทางเดินขณะที่โอลิเวียกับฉันเดินเคียงข้างกัน จังหวะฝีเท้าอันเงียบเชียบของเราเติมเต็มความสงบยามเช้า

โอลิเวียใช้ไหล่สะกิดฉันเบาๆ “ตื่นเต้นกับวันพรุ่งนี้ไหม”

ฉันกะพริบตา พยายามนึกว่าเธอหมายถึงอะไรก่อนจะนึกออก

“งานเปิดตัวเหรอ” ฉั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ