บทที่ 44 ยูกิ : 43

ภาพที่มีร่างบางแต่สูงกว่าไฉ่หงนิดหน่อยนอนอยู่บนเตียงของโรงพยาบาลเช่นเดียวกับเธอตอนนี้ ต่างกันตรงที่เธอคนนั้นลืมตามองผมด้วยใบหน้าอิดโรย

‘ฟ้าไม่ไหวแล้วเฮีย’

เสียงจากในอดีตผมดังขึ้นพร้อมภาพที่ฉายวนซ้ำอีกครั้ง

‘ไม่! ฟ้าต้องไหว ฟ้าต้องกลับมาอยู่กับเฮีย’

ผมจำน้ำเสียงที่หวาดกลัวและสั่นสะอื้นของตัวเองตอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ