บทที่ 50 ยูกิ : 49

โครม!!

ฉันที่เพิ่งผละตัวออกมาจากแก้มนิ่มๆ ของทิวลิปก็ต้องตกใจกับเสียงดังที่ไม่ควรจะมีดังขึ้น ทุกคนที่นั่งอยู่ในโต๊ะต่างมองไปยังต้นตอของเสียงพร้อมเพียงกัน เก้าอี้เหล็กที่วางอยู่ข้างๆ ยูกิตอนที่เขาเดินออกไปสูบบุหรี่ตรงนั้นในเวลานี้มันกลับนอนแอ้งแม้งอยู่บนพื้นแทน

“สงสัยจะของขึ้น” เสียงกรุงโซลดังขึ้น ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ