บทที่ 25 สิ่งเล็กๆ

“มีอะไรก็เข้าไปคุยกันข้างใน โบวี่...”

ผมผ่อนลมหายใจยาวเหยียดหลังจากฟังคำจากปากของนักดนตรี ก่อนหันไปส่งสายตาให้ผู้จัดการ

“ได้ค่ะเจ้านาย” โบวี่พยักหน้าอย่างรู้งาน แต่ยังไม่ทันที่โบวี่จะเคลื่อนไหว คู่กรณีของนักดนตรีก็เอ่ยแทรกขึ้นมาก่อน

“ไม่มีอะไรต้องคุยแล้วล่ะค่ะ คนแย่ๆ แบบนี้ไม่มีใครอยากให้มาเป็นพ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ