บทที่ 36 บังเอิญหรือตั้งใจ

ผมมองบีบีแล้วเหนื่อยใจอย่างบอกไม่ถูก แต่เพราะไม่อยากให้เราสองคนห่างเหินกันมากกว่าเดิม ผมจึงต้องตอบตกลงเพื่อรักษาช่วงเวลาที่จะได้อยู่ด้วยกันเอาไว้

“วันไปส่งได้นะ แต่คงไปสนุกด้วยไม่ได้ ขอนอนรอในรถได้ไหม” ผมต่อรอง บีบีดูอึ้งไปเล็กน้อย มองผมอย่างผิดคาด ก่อนจะยิ้มแล้วพูดออกมาอย่างเกรงอกเกรงใจ

“แต่วันเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ