บทที่ 18 18

“ผมไม่ได้คิดจะกักขังคุณไว้ที่เกาะครีตตลอดชีวิตหรอกยูบีอา คุณก็รู้นี่ว่า...วันหนึ่งผมจะต้องปล่อยคุณไป”

เสียงที่ยังดังในหูเตือนสติหญิงสาวให้คิดใคร่ครวญอีกครั้ง ตอนนี้เธอกำลังหวั่นไหวและเหมือนหัวใจกำลังจะแตกสลายเมื่อได้รู้ว่าโธมัสมีผู้หญิงอีกคน ทำไมเธอต้องเสียใจ หญิงสาวแทบไม่รู้ตัวว่าความปวดร้าวกำลังก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ