บทที่ 43 43

“จริง ๆ แล้วคุณไม่ต้องไปช่วยฉัน...ให้ฉันเดินตากฝน ให้ฉันไปที่ไหนก็ได้ แค่ปล่อยฉันไป”

“ถ้าเป็นเมื่อก่อนคุณอาจจะอยากทำอะไรก็ได้ แต่ตอนนี้ไม่ใช่...ลืมไปแล้วหรือยูบีอาว่าตอนนี้คุณไม่ใช่ตัวคนเดียวอีกแล้ว”

“ฉันจัดการตัวเองได้ คุณต่างหากที่ลืมไป...ลืมว่าคุณก็ไม่ได้อยากจะแคร์ฉัน คุณมีคนที่คู่ควรและเธอก็รอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ