บทที่ 78 ให้อภัย

ปริมเดินกลับไปหาคนอื่น ๆ พวกเขามองมาทางฉันพลางโบกมือให้ ฉันส่งยิ้มโบกมือกลับ หันมาอีกทีก็เห็นแผ่นหลังกว้างกำลังเดินไปทางชายหาดอีกฝั่ง ฉันชังใจเล็กน้อยก่อนจะตัดสินใจเดินตามร่างสูงไป

ตลอดทางที่เดินตามเขามา เสือพยัคฆ์หันมองฉันเป็นระยะ ๆ เขาไม่ได้พูดอะไร ฉันเองก็เช่นกัน กระทั่งรู้สึกว่าระยะการก้าวเท้าขอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ