บทที่ 3 มอมเมา

จากที่ปิดไฟแล้วคิดจะทิ้งเขาให้นอนเมาอยู่คนเดียวก็อดห่วงไม่ได้ เพราะไม่รู้ว่าเด็กนั่นมอมเหล้าแทนไทไปเยอะแค่ไหน จึงตัดสินใจไปเอากะละมังกับผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้เพื่อที่เขาจะได้สร่างเมาขึ้นมาบ้าง

แต่เหมือนคิดผิดถนัด เพราะร่างกายกำยำตรงหน้าทำให้เธอรู้สึกร้อนวูบวาบแถมลำคอก็แห้งผากอย่างกับขาดน้ำมาแรมปี ถึงแม้แสงไฟที่สาดส่องมาจากภายในห้องน้ำจะริบหรี่

แต่มันก็มากพอให้เธอได้แทะเล็มเขาด้วยสายตา

มิเชลกลืนน้ำลายลงคอท่ามกลางหัวใจที่สั่นระรัว พยายามควบคุมมือที่ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกจากตัวแทนไทไม่ให้สั่น

เอาจริงๆ แม้จะเคยเห็นเขาเปลือยท่อนบนเดินไปเดิมมาอยู่บ่อยครั้งแต่มันไม่ได้เอ็กซ์คลูซีฟเหมือนตอนที่เธอเป็นฝ่ายเปลื้องผ้าให้เขาด้วยตัวเองหรอกนะ

ความรู้สึกมันตื่นเต้นแตกต่างกันหลายขุม

เสื้อเชิ้ตสีขาวแบบที่แทนไทชอบใส่เป็นประจำถูกถอดออก เผยให้เห็นกล้ามเนื้อหน้าอกแน่นๆ รับกับซิกซ์แพ็กรอนงามแบบฉบับคนออกกำลังกายสม่ำเสมอ ชวนให้มิเชลเผลอมองอยู่นาน มากไปกว่านั้นคือเธอเผลอทาบฝ่ามืออุ่นลูบไล้มันเล่นอย่างลืมตัว

หัวใจก็เต้นแรงจนผิดจังหวะขึ้นเรื่อยๆ

ตึกตัก ตึกตัก

กี่ปีมาแล้วนะที่เธอได้แต่เฝ้ามองเขาอย่างหลงใหลอยู่แบบนี้ แต่ไม่กล้าเปิดเผยสิ่งที่อยู่ในใจให้เขาได้รู้ เพราะกลัวจะเสียเพื่อนคนนี้ไป

พรึ่บ!

"อ๊ะ! จับทำไม ปล่อยก่อนดิ๊ แทน..."

เพียะ! เพียะ!

มือเล็กข้างที่กำลังเช็ดตัวให้แทนไทถูกตะครุบเอาไว้ เธอจึงใช้มืออีกข้างตีมือหนาเพื่อให้เขาปล่อย

"อ๊ะ! อื้อ..."

แต่กลายเป็นว่าถูกแทนไทกระชากแขนทั้งสองข้างจนมิเชลเสียหลักลงไปทาบทับร่างกายของเขา และไวเกินกว่าจะตั้งตัวทันเมื่อมือหนากดท้ายทอยของเธอลงรับจูบที่แสนเร่าร้อนจากเขาไปเต็มๆ

จูบที่ไม่ใช่แค่ปากชนปาก แต่มันลึกซึ้งถึงขั้นแลกลิ้นตวัดไล่ต้อนกันอย่างออกรสออกชาติ จนเสียงจ๊วบจ๊าบดังไปทั่วบริเวณ มือไม้ต่างฝ่ายก็ต่างลูบไล้ไปตามร่างกายของกันและกัน เพิ่มไฟปรารถนาของคนทั้งสองให้ลุกโชนขึ้นอย่างยั้งเอาไว้ไม่อยู่

"อือ..."

"อืม..."

ก่อนหน้านั้นสติของมิเชลมีเต็มร้อยทว่าตอนนี้เริ่มล่าถอยลงไปตามลำดับ

ทุกสัมผัสของแทนไทที่พยายามยัดเยียดความวาบหวามเข้ามา ทำให้เธอสมองพร่าเบลอไปหมด

มีเพียงเสียงสะท้อนคำว่า 'อย่าหยุด ทำอีก ทำต่อ ' ดังก้องอยู่ในหัว

แค่จูบเท่านั้นก็สามารถมอมเมาเธอจนจมดิ่งลงสู่หุบเหวแห่งราคะได้แล้ว

ความเป็นจริงเธอต้องขัดขืน...แต่เปล่าเลย สัญชาตญาณสั่งให้เธอจูบตอบไปอย่างไม่ต้องอาย ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับทุกสัมผัสที่เขากำลังจะมอบให้ ราวกับว่ารอคอยสิ่งนี้มานานแสนนาน

และคำว่า เพื่อน ก็ถูกโยนทิ้งไปพร้อมๆ กับเสื้อผ้าที่ถูกกระชากถอดออกไปจากกายเธอ ด้วยเงื้อมมือของเขา

...แทนไท