บทที่ 101 ความชัดเจน

“อ๊ะ...อื้อ” มือข้างหนึ่งปิดปากของตัวเองไว้ ส่วนอีกข้างก็จับศีรษะของไคล์ไว้ “คุณ อื้อ ไคล์...อ๊าส์”

“หือ” ไคล์เงยหน้าขึ้นมามองคนที่เรียกเขาด้วยน้ำเสียงเย้ายวน

“พอแล้ว” เธอพูดขึ้น “ใส่เข้ามา...อื้อ”

“หืม” ไคล์ไม่อยากจะเชื่อหู “อยากให้ใส่เหรอ”

น้ำตาลเบือนหน้าหนีเพราะความอาย พอเธอไม่ตอบเขาก็ก้มลงไปตวัด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ