บทที่ 109 เริ่มต้นกันใหม่

ไคล์นอนมองใบหน้าของน้ำตาล เขารู้สึกว่ามันยังซีด หรือเป็นเพราะเธอเสียเลือดมากจึงทำให้เป็นแบบนี้ เขารีบร้อนเกินไปหรือเปล่า ควรปล่อยให้เธอพักฟื้นร่างกายนานกว่านี้ เขาคงเสียสติเหมือนที่เธอว่าจริง ๆ

“อย่าเจ็บอย่าป่วยเลยนะ” เขาพูดขณะที่เกลี่ยนิ้วไปตามกรอบหน้าของคนที่หลับสนิท “เธอต้องมีสุขภาพแข็งแรงเพื่อลู...