บทที่ 12 หนึ่งอาทิตย์สุดท้าย

ดวงตาคู่สวยค่อย ๆ หรี่มองไปรอบ ๆ เธอสังเกตว่าตอนนี้เริ่มมืดแล้ว เธอหลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ แต่ก็ยังรู้สึกเพลียไม่หาย อาจเป็นเพราะอากาศของที่นี่หนาวกว่าประเทศไทย สภาพร่างกายของเธอเลยปรับสภาพไม่ทัน จึงทำให้ป่วยง่าย

“กี่ทุ่มแล้วเนี่ย” มือเล็ก ๆ ควานหาโทรศัพท์ เพราะตอนกลางวันเธอตั้งใจไว้ว่าคืนนี้เธอจะตา...