บทที่ 123 เป็นมิตร

ขณะที่รถของไคล์ขับออกไปน้ำตาลก็ชะเง้อมอง เธอเห็นรถคันนั้นเข้ามาจอดอยู่พักใหญ่ รู้สึกแปลกใจอยู่เหมือนกันที่ไม่มีคนลงมาจกรถ และสุดท้ายรถก็ถูกขับออกไป

“มีอะไรเหรอ”

“เปล่าค่ะ” เธอลุกขึ้นยืน “ฉันอาการดีขึ้นแล้วค่ะ ขอบคุณคุณพัชมากนะคะ”

“อย่าหักโหมนะครับ ถ้าไม่ไหวก็พักได้ตามสบายเลย”

“จะทำแบบนั้นได้ยังไงละค...