บทที่ 2 ไปให้พ้น

มือเล็ก ๆ เอื้อมไปปลดกระดุมเสื้อของชายหนุ่มที่หลับสนิทด้วยมือที่สั่นเทา ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อย่างเธอจะเปลื้องผ้าผู้ชายตัวโตแบบเขาได้

“หล่อขนาดนี้เลยเหรอ” เธอเพิ่งสังเกตเห็นใบหน้าของเขาชัด ๆ นิ้วเรียวไล่ไปตามส่วนต่าง ๆ บนใบหน้าของชายหนุ่ม แม้ว่าขนคิ้วของเขาจะดกดำแต่ก็มีรูปทรงที่ชัดเจน จมูกโด่งรับกับใบหน้า ปากได้รูปแถมยังแดงระเรื่ออีก “นี่มันฟ้าประทานชัด ๆ เฮ้ย!! ไม่ใช่เวลามาชื่นชมความหล่อของเขานะ”

หญิงสาวลดมือลงจากใบหน้าของผู้ชายตรงหน้า แล้วมาสนใจเสื้อผ้าของเขาต่อ

กว่าจะจัดการกับเสื้อผ้าของเขาเสร็จก็เล่นเอาเหงื่อตกเหมือนกัน หลังจากนั้นเธอก็จัดการถอดเสื้อผ้าของเธอจนหมดโดยไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเดียวเช่นกัน ร่างอรชรค่อย ๆ อิงแอบแนบชิดไปบนร่างเปลือยเปล่าของเขาที่อยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนใหญ่

“แค่นี้ก็น่าจะพอแล้วแหละ” เธอบอกตัวเอง “หวังว่าเขาจะไม่ฆ่าเราทิ้งตอนตื่นมานะ”

ตาคู่สวยค่อย ๆ ปิดลง เธอได้แต่ปลอบตัวเองว่า ไม่มีอะไรน่ากลัวไปกว่าปล่อยให้น้องชายตกอยู่ในอันตราย นี่คือโอกาสเดียวที่เธอจะช่วยเขาได้ แล้วเหตุใดเธอจะต้องกังวลกลับสิ่งที่กำลังจะเกิด สำหรับเธอขอแค่ให้น้องชายปลอดภัยแค่นั้นก็เพียงพอแล้วไม่ใช่เหรอ

ภายในห้องนอนที่ดูอึมครึมแม้ภายนอกจะมีแสงแดดจ้า แต่เพราะผ้าม่านราคาแพงผืนสีเทานั้นสามารถบดบังแสงแดดไม่ให้เล็ดลอดเข้ามา ชายหนุ่มเจ้าของร่างเปลือยเปล่าใช้มือขวาจับขมับของตัวเองเพราะรู้สึกมึน ๆ เขาพยายามคิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืนที่ดูเหมือนว่ามันดำมืดจนเขานึกอะไรไม่ออก

ขณะที่เขาขยับตัวก็รู้สึกเหมือนมีบางอย่างวางทับอยู่บนอกของเขา ไม่ใช่ผ้าห่มแต่เป็นสิ่งมีชีวิตเหมือนกับเขา

“เกิดอะไรขึ้น!!” หลังจากที่ชายหนุ่มลืมตาขึ้นมาแล้วเจอหญิงสาวนอนอยู่ข้าง ๆ เขากลับตกใจจนรีบลุกขึ้นนั่งแล้วถอยห่างจากบุคคลแปลกหน้า คิ้วหนาสองข้างขมวดเข้าหากันจนเป็นปม “เธอเป็นใคร”

มือข้างหนึ่งของเขาลูบไปบนใบหน้าของตัวเองสองสามครั้ง คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออกสักทีว่าเธอคนนี้คือใครทำไมถึงมานอนอยู่ในห้องของเขา

พรึ่บ!

“ว้าย!!” หลังผ้าห่มโดนดึงแล้วเหวี่ยงออกไป หญิงสาวที่ก่อนหน้านี้กำลังหลับสนิทก็รู้สึกตัวแล้วร้องลั่นด้วยความตกใจ เธอลุกขึ้นนั่งอัตโนมัติเพราะลืมไปว่าตัวเองไม่มีเสื้อผ้าปกปิดแม้แต่ชิ้นเดียว จนกระทั่งมีสายตาแปลก ๆ จ้องมองมา

ทันทีที่รู้แล้วว่าตัวเองกำลังโป๊มือสองข้างก็รีบยกขึ้นปกปิดส่วนที่น่าอายไว้ ใบหน้าของเธอแดงก่ำจนคนตรงหน้าสังเกตเห็นได้ชัด

เมื่อได้สติเจ้าของร่างบางก็รีบเอื้อมไปหยิบผ้าห่มกลับมาคลุมตัวเองไว้

เมื่อเห็นใบหน้าของหญิงสาวจนเต็มตา ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนค่อย ๆ ชัดขึ้น เขาจำได้ลาง ๆ ว่าเมื่อคืนเขาเจอเธอที่คลับของเขาโดยบังเอิญ แต่ไม่คิดว่าตื่นเช้ามาจะเจอเธออยู่บนเตียงเดียวกันกับเขาแบบนี้

[เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง] เขาถามถึงสิ่งที่สงสัยออกไป ในใจก็ภาวนาขออย่าให้เป็นอย่างที่เขาคิด อย่าพูดว่าโดนเขาหิ้วมา เพราะนั้นไม่ใช่นิสัยของเขา

“กะ...ก็คุณเป็นคนพาฉันมาที่นี่” เธอพอจะฟังภาษาจีนออกบ้างเป็นบางประโยคซึ่งเธอไม่สามารถสื่อสารเป็นภาษาจีนได้ จึงตอบเขากลับเป็นภาษาอังกฤษ

[ว่าไงนะ] เขายังคงพูดเป็นภาษาจีน

ชายหนุ่มมองสำรวจใบหน้าของเธออีกครั้ง ทั้ง ๆ ที่ดูรวม ๆ แล้วหญิงสาวตรงหน้าน่าจะเป็นคนเอเชียแต่ทำไมถึงคุยกับเขาด้วยภาษาอังกฤษ หรือเธอจะไม่ใช่คนที่นี่

“เมื่อคืนคุณลากฉันมาที่นี่แล้วเราก็...” เธอเม้มปากเข้าหากันจนมันเป็นเส้นตรง รู้สึกประหม่าที่พูดเรื่องโกหกออกไปแบบหน้าด้าน ๆ

“ฉันมีอะไรกับเธอเหรอ” คราวนี้เขาเปลี่ยนมาถามเป็นภาษาอังกฤษบ้าง

“ก็ใช่น่ะสิ ยังไงคุณก็ต้องรับผิดชอบฉัน” เธอพูดตามที่ซ้อมมาทุกอย่าง

“ให้ตายเถอะ...คิดว่าฉันโง่หรือไง” ผู้ชายอย่างเขาผ่านความสัมพันธ์แบบนี้มาแล้วไม่รู้เท่าไหร่ ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าเมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะร่างกายของเขาไม่มีความผิดปกติใด ๆ นอกจากไม่ใส่เสื้อผ้า

“พูดแบบนี้ คุณจะไม่รับผิดชอบใช่มั้ย” เธอขมวดคิ้วใส่เขา “ฉันไม่น่ายอมมากับคุณเลย”

“เธอต้องการอะไร”

“ฉันก็บอกไปแล้ว” รีบ ๆ พูดว่าจะรับผิดชอบฉันซะ งานของฉันจะได้เสร็จสักที

“ให้ฉันรับผิดชอบทั้ง ๆ ที่ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเนี่ยนะ” เขาตวัดสายตามอง

“ใครบอกว่าคุณยังไม่ทำ” เธอพูดโพล่งออกมา

“แล้วฉันทำอะไร...หา!”

“คุณจับตรงนี้” เธอเอามือชี้ที่หน้าอกของตัวเอง ซึ่งตอนนี้มีผ้าห่มปิดอยู่

“ฉันไม่มีเวลามาเล่นกับเธอ ออกไปซะ” เขาชี้ไปที่ประตู ก่อนจะลุกออกจากเตียงแล้วเดินไปหยิบเสื้อคลุมมาสวมใส่เพื่อปกปิดร่างเปลือยเปล่าของตัวเอง

สายตาเหยียดหยามที่มองมา ทำให้หญิงสาวที่ยังคงนั่งอยู่บนเตียงหน้าร้อนผ่าว ครั้งแรกหรือเปล่าที่เธอโดนดูถูกด้วยสายตาแบบนี้

ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย เธอเฝ้าถามตัวเอง

“ฉันบอกให้ออกไปให้พ้น” เขาพูดซ้ำอีกครั้งเมื่อเห็นว่าเธอยังนั่งนิ่งอยู่ที่เดิม

“แล้วคุณจะไม่รับผิดชอบฉันเหรอ...ว้าย!!”

เจ้าของร่างบางผงะแล้วร้องด้วยความตกใจเมื่ออยู่ ๆ เขาก็กระโจนเข้ามาหาเธอแล้วผลักเธอจนล้มหงายหลังไปบนที่นอน ก่อนจะคร่อมร่างเปลือยเปล่าของเธอแล้วใช้มือข้างขวาบีบคางของเธอไว้พลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้

บทก่อนหน้า
บทถัดไป