บทที่ 22 เป็นห่วงเป็นใย

“แล้วทำไมถึงไม่แต่งตัวให้เสร็จก่อนล่ะ” น้ำตาลมองไปที่ผ้าขนหนูผืนสีขาวที่พันอยู่รอบเอวของเจ้าของห้อง เธอคิดว่ามันสามารถหลุดได้ทุกเมื่อ เธอจินตนาการไปว่าภายใต้ผ้าผืนสีขาวนั้นมีมังกรยักษ์อยู่ แม้วันนั้นมันยังไม่ผงาด เธอก็ยังมองว่ามันใหญ่โตจนน่ากลัว

“ทำไม นี่มันห้องฉัน ฉันจะใส่อะไรมันก็เรื่องของฉัน” จริ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ