บทที่ 85 อ่อนหัด

“มันก็ไม่ต่างกันหรอกค่ะ” เธอพึมพำเบา ๆ

“ต่างสิ” ไคล์ที่ได้ยินประโยคนั้นก็รีบแก้ต่าง “ถ้าฉันไล่เธอตอนนี้ฉันคงไม่มายืนอยู่ตรงนี้หรอก”

“ที่คุณยืนอยู่ตรงนี้ไม่ใช่เพื่อจะมาลากฉันกลับไปให้คนรักของคุณเอาคืนหรอกเหรอ” น้ำตาลรวบรวมความกล้าพูดออกไป เธอจ้องหน้าเขา

“...” ไคล์ขมวดคิ้วมองคนตรงหน้า เหงื่อเม็ดเล็ก ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ