บทที่ 32 Chapter : 32

“ลุกไหวไหม”

เพี้ยะ!

“ไปเลยค่ะไม่ต้องมายุ่งกับเจ้าขาเลย” ฉันฟาดไหล่คนที่ก้มหน้าลงมายิ้มล้อเลียนฉันแรง ๆ นี่ 6 โมงเย็นแล้ว ป่านนี้คนอื่นเขาลงไปรวมตัวกันหมดแล้วมั้งคะคงมีแค่ฉันกับพี่มิกซ์ที่ยังอยู่บนห้องเพราะเรานัดกันตอน 5 โมงเย็น

“ฮึ ๆ ๆ พี่ผิดอะไรเรานั่นแหละจัดการพี่ซะน่วม”

“อื้อ! พี่มิกซ์อ่ะชอบพูดแบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ