บทที่ 22 โซ่ตรวน

เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่แล้วนะ… หนึ่งชั่วโมง… หกชั่วโมง… สิบชั่วโมง… หรือหนึ่งวัน?

ฉันหลุบสายตาลงมองข้อเท้าที่มีโซ่ตรวนตรึงอยู่ ก่อนจะเลื่อนสายตามองตามรอยช้ำสีเข้ม ๆ ลากยาวตั้งแต่ปลายเท้าขึ้นมาตามปลีน่อง ร่องรอยสีเข้มพาดผ่านต้นขาลามมาถึงหน้าขาด้านในหลุบเข้าไปใต้ชายกระโปรงสีหม่นที่ก่อนหน้านี้เคยเป็นสีขา...