บทที่ 67 ไม่เคยลืม

ผมส่งอัยย์เข้าห้องนอนไปแล้ว ไม่รู้ว่าเธอจะข่มตาหลับลงหรือเปล่า ตอนนี้ภายในหัวของเธอคงจะมีเรื่องให้คิดมากมาย โดยเฉพาะเรื่องของไอ้เวรนั่น… ไอ้อาคิระ!

ผมกำหมัดแน่นพร้อมกับเดินลงบันไดมาด้วยความกรุ่นโกรธ ผมอุตส่าห์บอกมันแล้ว ผมขอร้องมันแล้วแท้ ๆ แต่มันก็ยังไม่ยอมให้ความร่วมมือ แถมยังทำให้อัยย์สับสนมากไปก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ