บทที่ 72 สูญเสีย

พลั่ก!

หมัดหนัก ๆ พุ่งเข้าใส่ข้างแก้มผมสุดแรงจนเสียหลักไปชนกับประตูห้อง ผมพยายามลุกขึ้นยืน สองตากวาดมองชายชุดดำสองคนที่ผลัดกันเข้ามาทำร้ายผม

ตอนนี้ผมกำลังยืนอยู่หน้าห้องผู้ป่วยวีไอพีซึ่งมีร่างบางที่ผมรักสุดหัวใจรักษาตัวอยู่ หลังจากที่อัยย์ขับรถหนีออกมาจากบ้าน ผมวิ่งตามเธออย่างไม่หยุดพักจนกระทั่งมาถึ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ