บทที่ 32 อดกลั้นสุดๆ

ผมล้วงฝ่ามือเข้าไปที่ขอบกางเกงในตัวจิ๋ว แม้จะไม่เห็นแต่ผมก็สัมผัสได้ครับว่ามันเป็นลูกไม้ตัวจิ๋วที่เนื้อละเอียดมาก และนั่นยิ่งเร่งเร้าให้ผมอยากไปให้ถึงครับ ผมอยากรู้ว่าภายใต้ลูกไม้ตัวสวยนั้นจะซุกซ่อนบางอย่างที่สวยงามไว้ได้มากขนาดไหน แต่เพราะคุณพิมยังไม่ยอมโดยง่าย ผมจึงต้องรุกต่อ

“อื้อ... อย่า... อย่...