บทที่ 36 ดอกไม้เบ่งบาน

ผมประคองคุณพิมไปที่โซฟาสีส้มแจ๊ดที่อยู่ใกล้ตัวมากที่สุด กดเธอนอนลงไปครับ แม้เธอจะดิ้นและร้องห้ามว่าอย่า แต่มาถึงตอนนี้แล้วผมรู้หรอกครับว่านั่นน่ะแอคติ้งล้วนๆ เพราะถ้าไม่อยากก็คงไม่แฉะ และคงไม่จูบตอบแลกลิ้นกับผมอย่างนี้หรอก

“อื้อ... พี่วิท... ซี้ด... อื้อ... พี่วิท... ซี้ด...”

ดูสิครับ คำก็ ‘พี่วิท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ