Le Masque du Milliardaire (Une Romance Sombre et Torride)

Le Masque du Milliardaire (Une Romance Sombre et Torride)

Margarette Grey · กำลังอัปเดต · 283.7k คำ

430
ยอดนิยม
1.7k
การดู
459
เพิ่มเมื่อ
แชร์:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

บทนำ

"Je suis un monstre, Mademoiselle Hart. Vous ne voudriez pas me voir..." Il est mystérieux et brillant, riche et influent, mais aucune âme n'a jamais vu son visage. Personne ne devrait le voir—c'est l'une de ses nombreuses règles. Personne ne peut le toucher non plus; c'est une autre règle. Sauf moi, car j'ai enfreint toutes les règles. Maintenant, je suis irrésistiblement attirée par lui. Sa singularité est hors du commun, et sa beauté dépasse le physique. Mais le Maître a ses propres démons et est hanté par un passé brutal. Soudain, nous sommes devenus le reflet des cauchemars de l'autre. Je réalise que le Maître et moi ne sommes pas si différents. Ce lien nouvellement découvert est-il juste un autre destin incertain qui pourrait approfondir nos blessures, ou sera-t-il enfin notre rédemption ?

บท 1

ALAYNA

« Vous ne devez jamais entrer dans la chambre de Maître Brandon ni dans son bureau. Ce n'est pas un homme très patient. Il ne permet à personne d'entrer dans sa chambre. Vous pouvez faire ce que vous voulez dans la maison, mais n'entrez jamais dans son espace privé à moins d'y être autorisée. Comprenez-vous ? » m'avertit Mme Lennie. Ses yeux d'un bleu céruléen pâle montrent clairement à quel point elle est sérieuse.

Les cheveux de la gouvernante en chef sont gris cendré et semblent attachés en chignon depuis toujours. Elle a une forte carrure et mesure environ un mètre soixante-cinq. Si je devais deviner, je dirais qu'elle est dans la fin de la cinquantaine.

« Je comprends. » Je déglutis et hoche la tête.

Je fais toujours des recherches avant les entretiens d'embauche, donc je connais un peu le « Maître ». Il a vingt-huit ans, est milliardaire autodidacte et le seul propriétaire et président de Grethe et Elga Enterprises, une entreprise de télécommunications et de produits électroniques basée à Paris.

Mais son passé familial, son diplôme, et son visage sont tous un mystère. Personne ne l'a jamais vu en personne. Il ne se montre jamais en public et n'assiste à aucun événement important. Je ne peux m'empêcher de me demander pourquoi.

A-t-il une maladie ? Est-il allergique au lever du soleil ? Un vampire ? Je veux savoir.

« Euh, Mme Lennie ? Je voudrais juste demander... »

« Oui, Mademoiselle Hart ? » Elle se tourne, reconnaissant l'hésitation dans ma voix. Nous nous arrêtons au milieu d'un long escalier.

« Ne sort-il vraiment jamais ? »

Elle croise mon regard. « Une chose de plus : c'est la dernière fois que vous me poserez cette question. »

Est-ce un oui ? Je déglutis de nouveau.

Alors que nous continuons vers le virage de l'escalier, je ne peux m'empêcher d'admirer la grandeur du manoir. Je ne savais pas que des manoirs existaient encore à Paris, mais ce n'est pas si surprenant si l'on marche jusqu'à l'extrémité chic du 16ème arrondissement.

L'architecture néoclassique de la maison m'enchante. Bien qu'elle soit indéniablement vieille, la modernité est toujours présente. Les énormes lustres illuminent le hall, et les sols sont si propres qu'il semble qu'aucune poussière n'y ait jamais touché. Pourtant, je ne peux manquer les rideaux gris foncé couvrant les hautes fenêtres, comme s'ils étaient là pour empêcher la lumière d'entrer. Et le silence des environs est assourdissant, rendant l'endroit semble-t-il solitaire et vide.

Cependant, les murs exposent des œuvres d'art coûteuses et des toiles à l'huile. Je me penche près de l'une d'elles : une belle scène d'un majestueux pin couvert de neige. Mais ce qui attire le plus mon attention, c'est le portrait d'un jeune homme séduisant accroché au centre de l'espace. Il a des cheveux noirs, des mâchoires ciselées, des yeux gris perçants, un nez parfaitement aligné, une bouche faite pour embrasser, et une expression totalement stoïque.

« Mme Lennie, qui est-il ? » je murmure.

Elle se tourne et me lance un regard d'avertissement mais ne répond pas. Après une longue marche, nous nous arrêtons devant une porte en bois sculpté à la main au deuxième étage. Mme Lennie sort un trousseau de clés de sa poche et en choisit une.

« Le Maître veut que vous utilisiez cette chambre. Vous avez de la chance. Les chambres de ce passage sont pour les invités, » dit-elle en déverrouillant la porte et en me tendant une clé. « Voici votre double, » explique-t-elle. Son expression est toujours impassible.

Sait-elle même sourire ?

« Merci. Je vais juste installer mes affaires à l'intérieur. » Je souris, me demandant si elle me rendrait mon sourire. Prédictivement, elle ne l'a pas fait.

« Votre travail commence demain, mais je vous retrouverai dans le salon dans une heure. Je vous ferai visiter la maison. »

« Bien sûr. Merci. » Je souris, puis ouvre la porte.

Je pénètre dans ma chambre, traînant ma valise derrière moi, et mes yeux s'écarquillent dès que je lève la tête.

« Mon Dieu ! Cette chambre est pour une princesse ! » m'exclamé-je, puis baisse prudemment la voix, anxieuse que quelqu'un puisse m'entendre. Je regarde autour de moi, étonnée de réaliser que je suis censée être seule dans une si grande chambre. Je n'ai pas besoin de tant d'espace, mais bon sang, c'est incroyable.

Contrairement à la morosité du reste du manoir, il y a de la lumière ici. La chambre a des murs blancs et est impeccablement aménagée. Les sols sont en marbre italien, une cheminée en pierre occupe le mur du fond, et il y a un coin salon avec deux petits fauteuils rembourrés. De plus, les rideaux ne sont pas gris, mais bleu bébé ! Le lit queen-size est recouvert d'un couvre-lit joyeusement parsemé de fleurs jaunes, et les oreillers semblent moelleux.

Je suis amoureuse ! C'est comme s'ils connaissaient mes couleurs préférées. Mais ce qui me surprend le plus, c'est le MacBook brillant sur le bureau. Je me demande si j'ai le droit de l'utiliser.

Considérant le luxe de la chambre, je dois vérifier ce qu'il en est de la salle de bain. Et comme prévu, la salle de bain est luxueuse. Mon plus grand espoir était une baignoire sur pieds ou quelque chose dans lequel je pourrais me détendre. Puis mes yeux repèrent un jacuzzi ! Je veux m'effondrer d'émerveillement.

C'est trop à absorber pour une aide-cuisinière, mais qui suis-je pour me plaindre? Mon nouveau patron est probablement généreux pour compenser son mode de vie mystérieux.

Je me souviens que Mme Lennie veut me voir dans une heure, alors je déballe rapidement mes affaires. Je sors mes quelques vêtements et les accroche dans l'armoire ou les range dans les tiroirs. Je pose mes cosmétiques et accessoires sur le lit ; parmi eux se trouve le collier en forme de cœur que Maman m'a donné.

Oh mon Dieu. Maman! Je saisis immédiatement mon téléphone et appelle à la maison.

« Allô ? » répond une voix mignonne et aiguë. C'est Martin, celui qui a pleuré le plus fort quand j'ai dit que je partais de la maison pour un moment.

« Salut, c'est Alayna. »

« Alayna ! » s'écrie-t-il avec enthousiasme. « Tu es déjà au travail ? »

« Oui, je viens d'arriver », je réponds, fixant le collier. « Est-ce que Maman est là ? »

« Oui, mais je veux te parler ! »

Je ris. Je l'imagine en train de bouder. « D'accord. Est-ce que je t'ai manqué ? »

Il rit. « Tu me manques ! Quand est-ce que tu rentres ? »

« Très bientôt, mais je veux que tu aies de bonnes notes à l'école et que tu me les montres quand je rentrerai, d'accord ? »

« Alors tu me donneras un gâteau au chocolat ? »

« Autant que tu veux, mais tu devras le partager avec les autres enfants aussi, d'accord ? »

« Oui, parce que Mira en veut aussi ! »

« Très bien. Mais peux-tu passer le téléphone à Maman maintenant ? »

« D'accord », dit-il, l'air triste. « Maman ! Alayna est au téléphone ! » Martin crie, le deuxième plus jeune de mes douze frères et sœurs adoptés. Je ris encore en entendant sa voix. J'entends ses petits pas courir sur notre plancher en bois et je l'imagine en train de courir dans la chambre de Maman.

« Qui est-ce ? » C'est la voix de Maman.

« C'est Alayna ! Elle est au téléphone », dit Martin.

« Oh vraiment ? » J'entends des bruits de grattement avant qu'elle ne réponde. « Alayna ? »

« Maman ? »

« Oh, chérie. Tu nous manques déjà ! Tu es au manoir ? » demande-t-elle. Je mets ma main sur ma bouche en entendant sa voix.

« O-Oui, Maman. » Je sanglote. « Tu me manques aussi. »

« Comment ça se passe ? Sont-ils gentils avec toi ? »

Je ne suis pas sûre si Mme Lennie était gentille, mais je ne devrais pas lui dire ça.

« Je n'ai rencontré personne, sauf la gouvernante en chef, mais je suis sûre qu'ils le sont. » Je renifle.

« Oh, chérie. Tu pleures ? » Si seulement Maman était à côté de moi, elle m'aurait déjà enveloppée dans ses bras. J'essuie mes larmes.

« Non. Vous me manquez tous tellement. Je voulais entendre ta voix. »

« Nous allons bien, Alayna. Tes frères et sœurs t'aiment », dit-elle doucement. « Tu veux leur parler ? »

« Je le voudrais, mais... » Je ris. « Je n'ai qu'une heure pour me préparer, mais je peux encore vous appeler plus tard. »

« Bien sûr, chérie. Vas-y. Je suis contente que tu aies appelé, mais assure-toi de m'appeler encore, d'accord ? »

« D'accord », je promets.

« Je t'aime, chérie. »

« Je t'aime aussi. »

Je raccroche. Ne voulant pas sombrer dans le mal du pays, je me rappelle pourquoi je suis ici. J'ai douze frères et sœurs, et Maman a besoin d'aide pour payer son traitement de scoliose neuromusculaire et les dettes qu'elle doit régler. Et ce travail est trois fois le salaire du dernier restaurant où j'ai travaillé.

Je continue à installer mes affaires et vais à la salle de bain. Il me faut toute ma volonté pour éviter d'utiliser le jacuzzi, car il me ferait perdre la notion du temps.

Après une douche régulière, je sors de la salle de bain. Je choisis un pantalon en denim et une chemise comme tenue, je me coiffe en chignon et je ne me maquille pas, bien que j'applique un peu de rouge à lèvres pour un effet brillant. Je me tourne pour regarder mon reflet dans le miroir en pied.

Regarde qui est prête !

Je jette un coup d'œil à ma montre, il me reste dix minutes.

Je sors de ma chambre et vérifie deux fois si j'ai bien verrouillé la porte derrière moi. Mes membres semblent ne pas m'appartenir. Je suis trop nerveuse pour fonctionner correctement.

Je souffle un coup sec. Je ne devrais pas être nerveuse. Mme Lennie est aussi une employée, et ce manoir a probablement plus d'employés que je ne l'avais imaginé. Mais Dieu, son visage sévère me dérange tellement.

Arrivant en bas des escaliers, Mme Lennie m'attend déjà.

« Mademoiselle Hart. Vous. Êtes. En retard », souligne-t-elle, mot par mot.

« En retard ? M-Mais vous avez dit— »

« En avance, c'est à l'heure, à l'heure, c'est en retard. »

« Je suis désolée. Je m'en souviendrai. »

« Le premier niveau comprend le salon, la salle à manger, la cuisine principale et les quartiers du personnel », explique immédiatement Mme Lennie. « Le deuxième niveau comprend le piano à queue et la bibliothèque. Les troisième et quatrième niveaux sont réservés à l'usage du Maître. En tant que sous-chef, Alayna, vous êtes autorisée à entrer dans son bureau au troisième étage. Je n'autorise pas les femmes de chambre à se promener dans les étages supérieurs si elles ne font pas de corvées. Mais tout comme elles, notre couvre-feu est à dix heures. Personne ne peut monter à l'étage à moins que ce ne soit une urgence. »

« Je comprends, Mme Lennie. »

« Venez, je vais vous montrer la cuisine et vous présenter au chef. »

บทล่าสุด

คุณอาจชอบ 😍

ก้าวสู่ความรัก: หัวหน้าหวานใจรักแรก

ก้าวสู่ความรัก: หัวหน้าหวานใจรักแรก

4.6k การดู · เสร็จสิ้น · Liora Thorne
การกลับไปในอดีต

สิ่งที่หยุนเสี่ยงอยากทำมากที่สุดเมื่อได้ย้อนกลับไปในอดีต คือการห้ามตัวเองในวัย 17 ไม่ให้ตกหลุมรักเซี่ยจวินเฉินวัย 18 ปี

แต่เมื่อวิญญาณวัย 26 ปีของเธอได้เข้าสิงร่างของเด็กสาววัย 17 อีกคน ทุกอย่างกลับไม่เป็นไปตามที่หยุนเสี่ยงคาดไว้เลย

หม่อซิงเจ๋อ บอสในอนาคตของเธอ ดันมาอาศัยอยู่ในบ้านที่เธออยู่ตอนนี้อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

ชีวิตการอยู่ร่วมชายคาที่วุ่นวายจึงเริ่มต้นขึ้น

หนึ่งปีต่อมา

อุบัติเหตุรถชนที่ไม่คาดคิด พาหยุนเสี่ยงกลับไปยังวัย 26 ปีของเธออีกครั้ง

เธอคิดว่านี่เป็นเพียงความฝันที่สวยงาม พอตื่นขึ้นทุกอย่างก็กลับเป็นเหมือนเดิม

แต่ตั้งแต่เธอปรากฏตัวต่อหน้าหม่อซิงเจ๋ออีกครั้ง

ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป

สำหรับเธอ มันเป็นเพียงเวลาหนึ่งปี แต่สำหรับหม่อซิงเจ๋อ เธอคือคนที่เขาหมกมุ่นมาตลอดเก้าปี

เขาไม่มีทางปล่อยให้เธอหลุดจากโลกของเขาอีกครั้ง

หม่อซิงเจ๋อจับมือหยุนเสี่ยงที่กำลังจะเดินจากไป กัดฟันพูดอย่างเดือดดาล "หยุนเสี่ยง ฉันรอเธอมาเก้าปี แค่ให้เธอรออีกเก้านาทีมันยากนักเหรอ?"

น้ำตาของหยุนเสี่ยงไหลอาบแก้ม "ฉันนึกว่าคุณไม่ต้องการฉันแล้ว"

หม่อซิงเจ๋อโกรธจนแทบคลั่ง เขาทุ่มเททุกวิถีทางก็เพื่อกักเธอไว้ข้างกายไปตลอดชีวิตเท่านั้น
เย็ดพ่อเพื่อนสนิทของฉัน

เย็ดพ่อเพื่อนสนิทของฉัน

3.8k การดู · กำลังอัปเดต · Ayuk Simon
หมายเหตุเกี่ยวกับเนื้อหา

หนังสือเล่มนี้มีฉากอีโรติกมากมาย รวมถึงการเล่นหายใจ การเล่นเชือก การเล่นในขณะหลับ และการเล่นแบบดิบๆ เนื้อหามีความเป็นผู้ใหญ่เพราะจัดอยู่ในเรท 18+ หนังสือเหล่านี้เป็นการรวบรวมหนังสือที่มีเนื้อหาทางเพศที่รุนแรงมากที่จะทำให้คุณต้องหยิบเครื่องสั่นและทำให้กางเกงในของคุณเปียก สนุกกันนะสาวๆ และอย่าลืมคอมเมนต์ด้วยนะ

จุ๊บๆ

เขาต้องการพรหมจรรย์ของฉัน
เขาต้องการเป็นเจ้าของฉัน
ฉันแค่อยากเป็นของเขา

แต่ฉันรู้ว่านี่ไม่ใช่แค่การชดใช้หนี้ นี่คือการที่เขาต้องการเป็นเจ้าของฉัน ไม่ใช่แค่ร่างกายของฉัน แต่ทุกส่วนของตัวตนของฉัน
และสิ่งที่น่ารังเกียจที่สุดคือฉันต้องการมอบทุกอย่างให้เขา

ฉันต้องการเป็นของเขา
ยึดครองด้วยกำลัง

ยึดครองด้วยกำลัง

1.5k การดู · เสร็จสิ้น · Seraphina Celestia
【พระเอกทหารเกเรจอมวิปลาสกับนายเอกผู้มีเสน่ห์แฝงความเจ้าเล่ห์ เรื่องราวของคู่ซ่าปะทะซ่า เปลี่ยนเกลียดเป็นรัก】

เหยี่ยเสี่ยวตง ชายหนุ่มผู้โด่งดังในเมืองหลวง ตกหลุมรักคู่แข่งของเขาในการแข่งขันสนุกเกอร์ เขาใช้วิธีการเอาแต่ใจและรุกเร้าจนได้ตัวอีกฝ่ายมาครอบครอง แต่ไม่คาดคิดว่าหลังจากคืนแห่งความสุขสำราญ คนบนเตียงกลับทุบศีรษะเขาด้วยแจกันดอกไม้แล้วหนีหายไป ทว่าเหยี่ยเสี่ยวตงกลับติดใจในรสชาติความสุขนั้น เขาตามหาหนุ่มน้อยผู้ไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำคนนี้ในท่ามกลางผู้คนมากมายเป็นเวลาถึงสามปีเต็ม

สามปีต่อมา ศัตรูพบกันที่ทางแคบ โดยความบังเอิญทั้งสองได้พบกันอีกครั้ง เหยี่ยที่สาม (ฉายาของเหยี่ยเสี่ยวตง) บังคับให้อีกฝ่ายอยู่ข้างกาย โดยไม่รู้เลยว่าเบื้องหลังความรักนี้ซ่อนแผนการอันซับซ้อนไว้มากมาย
เล่นกับไฟ

เล่นกับไฟ

3.8k การดู · เสร็จสิ้น · Mariam El-Hafi🔥
เขาดึงฉันไปข้างหน้าเขา ฉันรู้สึกเหมือนกำลังเผชิญหน้ากับซาตานเอง เขาโน้มตัวเข้ามาใกล้จนใบหน้าของเขาอยู่ใกล้กับฉันมาก ถ้าฉันขยับนิดเดียว หัวเราก็คงชนกัน ฉันกลืนน้ำลายลงคอขณะที่มองเขาด้วยตาเบิกกว้าง กลัวว่าเขาจะทำอะไร

“เราจะคุยกันสักหน่อยเร็วๆ นี้นะ” ฉันพูดไม่ออก ได้แต่จ้องเขาด้วยตาเบิกกว้าง ขณะที่หัวใจเต้นแรงเหมือนจะหลุดออกมา ฉันได้แต่หวังว่าเขาจะไม่ได้มาหาฉัน

อัลธาเอียพบกับดาเมียโน หัวหน้าแก๊งมาเฟียที่อันตราย ผู้ที่ถูกดึงดูดด้วยดวงตาสีเขียวใสซื่อของเธอ และไม่สามารถลบเธอออกจากใจได้ อัลธาเอียถูกซ่อนตัวจากปีศาจร้าย แต่โชคชะตาก็นำพาเขามาหาเธอ คราวนี้เขาจะไม่มีวันปล่อยให้เธอจากไปอีก
ฉันคิดว่าฉันนอนกับเพื่อนสนิทของพี่ชาย

ฉันคิดว่าฉันนอนกับเพื่อนสนิทของพี่ชาย

8.4k การดู · กำลังอัปเดต · PERFECT PEN
ฉันจูบเขาอีกครั้งเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของเขา ขณะที่ฉันคลายเข็มขัดและดึงกางเกงกับบ็อกเซอร์ของเขาลงพร้อมกัน
ฉันผละออกมาและไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง...ฉันรู้ว่าเขาใหญ่ แต่ไม่คิดว่าจะใหญ่ขนาดนี้ และฉันมั่นใจว่าเขาสังเกตเห็นว่าฉันตกใจ
"เป็นอะไรไปจ๊ะ...ตกใจเหรอ?" เขายิ้มและจ้องตาฉัน ฉันตอบด้วยการเอียงหัวและยิ้มให้เขา
"รู้ไหม ฉันไม่ได้คาดหวังให้เธอทำแบบนี้ ฉันแค่อยากจะ..." เขาหยุดพูดเมื่อฉันใช้มือจับของเขาและใช้ลิ้นวนรอบหัวเห็ดก่อนจะเอาเข้าปาก
"โอย!!" เขาคราง


ชีวิตของดาเลีย ธอมป์สัน เปลี่ยนไปหลังจากเธอกลับมาจากการไปเยี่ยมพ่อแม่สองสัปดาห์ และพบว่าแฟนหนุ่ม สก็อตต์ มิลเลอร์ กำลังนอกใจเธอกับเพื่อนสนิทสมัยมัธยม เอ็มม่า โจนส์
ด้วยความโกรธและเสียใจ เธอตัดสินใจกลับบ้าน แต่เปลี่ยนใจและเลือกที่จะปาร์ตี้หนักกับคนแปลกหน้า
เธอดื่มจนเมาและยอมมอบร่างกายให้กับคนแปลกหน้าชื่อ เจสัน สมิธ ซึ่งกลายเป็นเจ้านายคนใหม่ของเธอและเป็นเพื่อนสนิทของพี่ชายเธอ
เสน่ห์หวาน: อีโรติก

เสน่ห์หวาน: อีโรติก

1.4k การดู · เสร็จสิ้น · Excel Arthur
คำเตือน!!!!! หนังสือเล่มนี้เป็นนิยายอีโรติกที่มีเนื้อหาชัดเจนและรุนแรงในเกือบทุกบท เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป 🔞 เป็นการรวบรวมนิยายรักอีโรติกต้องห้ามสามเรื่องในเล่มเดียว

เรื่องหลัก

มาริลิน มูเรียล อายุสิบแปดปี รู้สึกตกใจในช่วงฤดูร้อนที่สวยงามเมื่อแม่ของเธอพาชายหนุ่มที่หล่อเหลาเข้ามาและแนะนำว่าเขาเป็นสามีใหม่ของเธอ ความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้เกิดขึ้นทันทีระหว่างเธอกับชายหนุ่มที่ดูเหมือนเทพเจ้ากรีกคนนี้ ขณะที่เขาเริ่มส่งสัญญาณที่ไม่พึงประสงค์ต่างๆ มาทางเธออย่างลับๆ มาริลินพบว่าตัวเองต้องเผชิญกับการผจญภัยทางเพศที่ไม่อาจต้านทานได้กับชายหนุ่มที่มีเสน่ห์และเย้ายวนคนนี้ในขณะที่แม่ของเธอไม่อยู่ ผลลัพธ์ของการกระทำเช่นนี้จะเป็นอย่างไร และแม่ของเธอจะรู้ถึงความผิดที่เกิดขึ้นใต้จมูกของเธอหรือไม่?
ที่ปรึกษาท่านนี้ชอบก่อเรื่องอีกแล้ว

ที่ปรึกษาท่านนี้ชอบก่อเรื่องอีกแล้ว

1.2k การดู · เสร็จสิ้น · Seraphina Quill
หนานหลานเป็นลมกะทันหันขณะเดินไปห้องทำงานของเจ้านาย และได้ข้ามมิติมาอยู่ในนิยายที่ตัวเองเขียนไว้... พระเอกของเรื่อง จงอวี้เหยียน มีหน้าตาเหมือนเจ้านายของเขาไม่มีผิด ในตอนที่เขาคิดว่านี่เป็นละครที่เจ้านายจัดฉากขึ้น เขาก็เผชิญกับการลอบสังหาร และจงอวี้เหยียนได้ช่วยชีวิตเขาไว้ ทำให้เขาตระหนักว่านี่ไม่ใช่การแสดงละคร แต่เขาข้ามมิติมาจริงๆ

ตามแบบฉบับนิยายข้ามมิติที่เขาเคยอ่านมามากมาย หนานหลานคิดว่าตัวเองคงมาที่นี่เพื่อช่วยให้พระเอกนางเอกได้ลงเอยกันอย่างสวยงาม แล้วเขาก็จะได้กลับไปยังโลกเดิม เขาจึงเริ่มวางแผนเร่งความสัมพันธ์ของทั้งคู่ เพื่อที่ตัวเองจะได้กลับบ้านเร็วๆ แต่ระหว่างดำเนินแผนการ หนานหลานกลับพบว่าตัวเองมีใจให้จงอวี้เหยียน เป็นความรู้สึกแบบคนรัก

แต่เมื่อเขาพยายามหยั่งเชิง จงอวี้เหยียนกลับคิดว่าเขาเป็นสายลับจากประเทศศัตรู และพูดว่าความสัมพันธ์ระหว่างชายกับชายเป็นเรื่องน่ารังเกียจ หนานหลานหัวใจสลาย จึงออกเดินทางจากเยี่ยนหลิงกั๋ว

จงอวี้เหยียนเองก็เริ่มหงุดหงิดมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อไม่มีหนานหลานอยู่เคียงข้าง จนในที่สุดเสินวั่นอิ้นทนไม่ไหว ตบสติเขาให้รู้สึกตัว จงอวี้เหยียนจึงเข้าใจความรู้สึกในใจตัวเอง ไม่สนใจอีกแล้วว่าใครจะเป็นสายลับหรือไม่ รีบเดินทางไปยังอูเซียนกั๋วเพื่อตามหนานหลานกลับมา

คู่รองของเรื่อง: เสินวั่นอิ้น เป็นคนข้ามมิติมาเช่นกัน และเหมือนกับหนานหลานที่ชอบเพศเดียวกัน แต่ต่างกันตรงที่เธอยอมรับตัวเองได้เร็วกว่า และตกหลุมรักเสินหลินหลันตั้งแต่แรกพบ เธอไม่ปิดบังความรู้สึกและเริ่มตามจีบเพื่อพิชิตใจอีกฝ่าย แม้ตอนแรกเสินหลินหลันจะปฏิเสธ แต่หลังจากเหตุการณ์ช่วยเหลือแบบวีรบุรุษครั้งหนึ่ง ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เริ่มใกล้ชิดขึ้น เสินหลินหลันค่อยๆ เปลี่ยนความคิดที่มีต่อเสินวั่นอิ้น และสุดท้ายก็ตกหลุมรักการจีบที่หวานละมุนรอบด้านของเธอ ทั้งคู่จึงได้ครองรักกันอย่างมีความสุข
ฝูงหมาป่า: กฎข้อที่ 1 - ห้ามมีคู่ครอง

ฝูงหมาป่า: กฎข้อที่ 1 - ห้ามมีคู่ครอง

2.8k การดู · กำลังอัปเดต · Jaylee
ริมฝีปากร้อนนุ่มสัมผัสที่เปลือกหูของฉันและเขากระซิบว่า "เธอคิดว่าฉันไม่ต้องการเธอเหรอ?" เขาดันสะโพกไปข้างหน้า บดเบียดเข้ากับก้นของฉันและฉันคราง "จริงเหรอ?" เขาหัวเราะเบาๆ

"ปล่อยฉันไป" ฉันครางเบาๆ ร่างกายสั่นด้วยความต้องการ "ฉันไม่อยากให้เธอแตะต้องฉัน"

ฉันล้มตัวลงบนเตียงแล้วหันกลับมาจ้องมองเขา รอยสักสีดำบนไหล่ที่แข็งแรงของโดมินิกสั่นและขยายตัวตามการหายใจของเขา รอยยิ้มที่มีลักยิ้มลึกของเขาเต็มไปด้วยความหยิ่งยโสขณะที่เขาเอื้อมมือไปล็อกประตู

เขากัดริมฝีปากแล้วเดินเข้ามาหาฉัน มือของเขาไปที่ตะเข็บกางเกงและก้อนเนื้อที่หนาขึ้นที่นั่น

"เธอแน่ใจเหรอว่าไม่อยากให้ฉันแตะต้องเธอ?" เขากระซิบ ขณะที่แกะปมและสอดมือเข้าไปข้างใน "เพราะฉันสาบานต่อพระเจ้า นั่นคือสิ่งที่ฉันต้องการทำมาตลอด ทุกวันตั้งแต่เธอก้าวเข้ามาในบาร์ของเราและฉันได้กลิ่นหอมของเธอจากอีกฝั่งของห้อง"


ใหม่ต่อโลกของชิฟเตอร์ ดราเวนเป็นมนุษย์ที่กำลังหนี สาวสวยที่ไม่มีใครสามารถปกป้องได้ โดมินิกเป็นอัลฟ่าที่เย็นชาของฝูงหมาป่าแดง พี่น้องสิบสองตัวที่มีสิบสองกฎ กฎที่พวกเขาสาบานว่าจะไม่มีวันถูกทำลาย

โดยเฉพาะ - กฎข้อที่หนึ่ง - ห้ามมีคู่ครอง

เมื่อดราเวนพบโดมินิก เขารู้ว่าเธอคือคู่ครองของเขา แต่ดราเวนไม่มีความคิดว่าคู่ครองคืออะไร รู้เพียงว่าเธอตกหลุมรักชิฟเตอร์ อัลฟ่าที่จะทำลายหัวใจของเธอเพื่อให้เธอจากไป สัญญากับตัวเองว่าเธอจะไม่มีวันให้อภัยเขา เธอหายตัวไป

แต่เธอไม่รู้เกี่ยวกับลูกที่เธอกำลังอุ้มอยู่ หรือว่าทันทีที่เธอจากไป โดมินิกตัดสินใจกฎมีไว้เพื่อทำลาย - และตอนนี้เขาจะหาตัวเธอเจออีกครั้งไหม? เธอจะให้อภัยเขาไหม?
นางฟ้าของมาเฟีย

นางฟ้าของมาเฟีย

1.3k การดู · เสร็จสิ้น · Queenies
"พ...พอเถอะ อย่าทำแบบนี้เลย" ฉันรวบรวมความกล้าพูดออกมา เสียงของฉันเต็มไปด้วยความวิงวอนและสายตาที่สิ้นหวังที่จะเข้าถึงเขา "ฉันทนไม่ไหวแล้ว เธอไม่รู้หรอกว่าฉันต้องการเธอมากแค่ไหน แม้แต่น้ำตาของเธอก็ยังทำให้ฉันรู้สึกดี" ใบหน้าของเขาเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้น ฉันรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆ ของเขาบนใบหน้า คำพูดของเขาทำให้ฉันขนลุกไปทั้งตัว

☆☆☆

เมื่อผู้จับตัวอันตรายตั้งเป้าหมายที่เด็กสาวคนหนึ่ง และเขารู้ว่าเขาต้องได้เธอมา แม้ว่าจะต้องใช้กำลังบังคับก็ตาม
อัลฟ่ากับคู่รักเสือดำของเขา

อัลฟ่ากับคู่รักเสือดำของเขา

1.4k การดู · เสร็จสิ้น · roanna hinks
ดวงตาของเขาเปิดกว้าง มันดำสนิท หมาป่าของเขาออกมาพร้อมกับเขา มีความปรารถนาในดวงตานั้น เขามองตรงมาที่ฉัน

เขาจับเอวฉันและกดริมฝีปากลงบนปากฉันอย่างแรง

ลิ้นของเขาสอดเข้ามาในปากฉันโดยไม่มีปัญหาและกำลังทำให้ปากฉันรู้สึกดี เขาหันเราไปทางบางสิ่งบางอย่าง แต่ยังคงสอดลิ้นในปากฉัน

โธ่เอ้ย รู้สึกดีจริงๆ

ฉันต้องการเขาตั้งแต่เขากลับบ้าน

ฉันถูกกระแทกกับต้นไม้แรงๆ เขายกฉันขึ้นโดยเอว ฉันพันขารอบตัวเขา ฉันไม่ได้ใส่กางเกงในใต้ชุดนี้ ฉันต้องการให้เขาเย็ดฉันคืนนี้และฉันก็ได้ เขาปล่อยปากฉันและเริ่มจูบลงไปที่คอ ฉันรู้สึกได้ว่ามือหนึ่งของเขาไปที่หีของฉันและเขาใส่นิ้วเข้าไป ฉันเปียก เขาคำรามในตัวฉัน เขาไปที่ซิปของเขา เขาดึงกางเกงและกางเกงในลงจนถึงต้นขา และยังคงดูดและจูบคอฉัน ฉันรู้สึกได้ถึงควยแข็งของเขาใต้ตัวฉัน มันใหญ่และแข็งจริงๆ เขาดึงกลับและจัดควยของเขาให้ตรงกับหีเปียกของฉัน เขากระแทกตัวเองอย่างแรง

อิซซี่ ผู้เปลี่ยนร่างเป็นเสือดำ มีพลังที่หายากมากจนมันขยายตัวตามอารมณ์ของเธอ อย่างไรก็ตาม เธอผ่านอะไรมามากมายในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา เธอถูกพ่อหมาป่าทิ้งและต้องรับมือกับการตายของแม่ จากนั้นป้าแคทก็รับเธอไปเลี้ยงและพวกเขาต้องย้ายที่อยู่บ่อยๆ หลังจากช่วงเวลาที่โศกเศร้า ตอนนี้แคทต้องการให้อิซซี่อยู่กับเธอในเมืองที่เธอจากไปเมื่อสิบปีก่อน เมื่อเธอมาถึง ทุกอย่างก็เปิดเผย ความลับและทุกอย่างจากอดีตถาโถมเข้ามาหาเธอในทันที และเธอต้องรับมือกับคู่แท้ของเธอ อัลฟ่าเบลค
ราชินีน้ำแข็งสำหรับขาย

ราชินีน้ำแข็งสำหรับขาย

3.6k การดู · เสร็จสิ้น · Maria MW
"ใส่ซะ" ฉันรับชุดเดรสและชุดชั้นในมา แล้วก็อยากจะกลับไปที่ห้องน้ำ แต่เธอหยุดฉันไว้ หัวใจฉันเหมือนหยุดเต้นไปชั่วขณะเมื่อได้ยินคำสั่งของเธอ "แต่งตัวตรงนี้ ให้ฉันดู" ตอนแรกฉันไม่เข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไร แต่เมื่อเธอจ้องมองฉันด้วยความไม่พอใจ ฉันก็รู้ว่าต้องทำตามที่เธอบอก ฉันเปิดเสื้อคลุมแล้ววางมันลงบนโซฟาสีขาวข้างๆ ฉันถือชุดเดรสและกำลังจะใส่มันเมื่อได้ยินเสียงเธออีกครั้ง "หยุด" หัวใจฉันแทบจะกระเด็นออกจากอก "วางชุดเดรสลงบนโซฟาก่อน แล้วก็ยืนตรงๆ" ฉันทำตามที่เธอบอก ฉันยืนอยู่ตรงนั้นโดยไม่มีอะไรปกปิด เธอสำรวจฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตา วิธีที่เธอมองร่างกายเปลือยเปล่าของฉันทำให้ฉันรู้สึกแย่มาก เธอเลื่อนผมของฉันไปด้านหลังไหล่ ลูบไล้ด้วยนิ้วชี้เบาๆ บนหน้าอกของฉัน และสายตาของเธอก็หยุดที่หน้าอกของฉัน จากนั้นเธอก็ทำต่อไป สายตาของเธอค่อยๆ เลื่อนลงมาระหว่างขาของฉัน และเธอก็มองมันอยู่สักพัก "แยกขาออก อลิซ" เธอนั่งยองๆ และฉันก็หลับตาเมื่อเธอขยับเข้ามาใกล้เพื่อดูฉันชัดๆ ฉันได้แต่หวังว่าเธอจะไม่ใช่เลสเบี้ยนหรืออะไรแบบนั้น แต่สุดท้ายเธอก็ยืนขึ้นด้วยรอยยิ้มพอใจ "โกนเรียบร้อย ผู้ชายชอบแบบนี้ ฉันมั่นใจว่าลูกชายของฉันก็จะชอบเหมือนกัน ผิวของเธอนุ่มและเรียบเนียน และเธอก็มีกล้ามเนื้อ แต่ไม่มากเกินไป เธอเหมาะกับกิเดียนของฉัน ใส่ชุดชั้นในก่อน แล้วก็ชุดเดรส อลิซ" ฉันมีหลายอย่างที่อยากจะพูด แต่ฉันกลืนมันกลับไป ฉันแค่อยากจะหนี และนั่นคือที่และเวลาที่ฉันสาบานกับตัวเองว่าฉันจะต้องสำเร็จสักวัน

อลิซเป็นนักสเก็ตน้ำแข็งวัยสิบแปดปีที่สวยงาม อาชีพของเธอกำลังจะถึงจุดสูงสุดเมื่อพ่อเลี้ยงที่โหดร้ายขายเธอให้กับครอบครัวที่ร่ำรวย ครอบครัวซัลลิแวน เพื่อเป็นภรรยาของลูกชายคนเล็กของพวกเขา อลิซคิดว่าต้องมีเหตุผลที่ผู้ชายหล่อๆ อยากแต่งงานกับผู้หญิงแปลกหน้า โดยเฉพาะถ้าครอบครัวนั้นเป็นส่วนหนึ่งขององค์กรอาชญากรรมที่มีชื่อเสียง เธอจะหาทางละลายหัวใจเย็นชานั้นเพื่อให้เธอไปได้ไหม? หรือเธอจะสามารถหนีไปได้ก่อนที่จะสายเกินไป?
แทงโก้กับหัวใจของอัลฟ่า

แทงโก้กับหัวใจของอัลฟ่า

1.1k การดู · เสร็จสิ้น · judels.lalita
"เธอเป็นใคร?" ฉันถามด้วยน้ำตาที่เริ่มไหลออกมา
"เขาเจอเธอที่ค่ายฝึกอัลฟ่า" เขาพูด "เธอเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับเขา เมื่อคืนหิมะตก แสดงว่าหมาป่าของเขามีความสุขกับการเลือกของเขา"
หัวใจฉันจมลง และน้ำตาก็ไหลลงแก้ม
อเล็กซานเดอร์เอาความบริสุทธิ์ของฉันไปเมื่อคืนนี้ และตอนนี้เขากำลังเอาผู้หญิงคนนั้นในห้องทำงานของเขาเป็นลูน่า


เอมิลี่กลายเป็นตัวตลกของฝูงในวันเกิดครบรอบ 18 ปีของเธอ และไม่เคยคาดคิดว่าลูกชายของอัลฟ่าจะเป็นคู่ของเธอ
หลังจากคืนแห่งความรักที่เร่าร้อน เอมิลี่พบว่าคู่ของเธอได้เลือกคู่ที่ถูกเลือกไว้แล้ว หัวใจแตกสลายและอับอาย เธอหายตัวไปจากฝูง
ห้าปีต่อมา เอมิลี่กลายเป็นนักรบชั้นสูงที่ได้รับความเคารพในกองทัพของคิงอัลฟ่า
เมื่อเพื่อนสนิทของเธอชวนเธอไปคืนแห่งเสียงเพลงและเสียงหัวเราะ เธอไม่เคยคาดคิดว่าจะเจอคู่ของเธออีกครั้ง
คู่ของเธอจะรู้ไหมว่าเป็นเธอ?
เขาจะตามหาเธอไหม และที่สำคัญที่สุด เอมิลี่จะสามารถเก็บความลับของเธอไว้ได้หรือไม่?