บทที่ 8 บทที่ 7

บทที่ 7

"..." ดวงตาคมกริบไล่มองเรือนร่างอรชรของคนตรงหน้าอย่างหลงใหล มือหนายื่นไปจับเสื้อคลุมแล้วเปิดออก เผยให้เห็นยอดปทุมถันสีชมพูระเรื่อ ไบรท์กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ แล้วค่อยๆเลื่อนสายตาลงไปเรื่อยๆ

"..." ปลายฝันรีบไขว้ขาเรียวแล้วนอนตะแคงข้างอย่างเขินอาย ทว่าไบรท์กลับจับเรียวขาขาวเนียนไว้ ลูบไล้เบาๆ ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ