บทที่ 103 กรุงโซล : 103

[Yuuki’s part]

หลังจากที่เรื่องทุกอย่างภายในห้องผู้ป่วยของไอ้โรมจบลง แก้มใสก็เลือกที่จะเดินจากไป ทิ้งให้ไอ้เพื่อนตัวดีของผมยืนเป็นร่างไร้วิญญาณ

“มึงไม่ตามออกไป?” ผมเดินเข้าไปจับไหล่ไอ้จอมปากแข็ง

“มึงไม่ได้ยินที่เธอบอกเหรอวะ!” มันตอบผมเสียงแหบพร่า

ไอ้เวรนี่! ทีเวลานี้เขาพูดอะไรก็เสือกดันฟัง ตอน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ