บทที่ 107 กรุงโซล : 107

“แก้มว่ามันไม่เหมาะมั้งคะ! ถ้าเฮียเซนมีธุระอะไร เราออกไปคุยกันที่อื่นแทนดีกว่า” ฉันเลี่ยงที่จะให้ผู้ชายตรงหน้าเข้าห้อง เดินออกมานอกห้องตัวเองแล้วปิดประตูห้องไว้

“เอางั้นก็ได้ ดูเหมือนแก้มจะกลัวเฮียนะ เฮียน่ากลัวขนาดนั้นเชียว” เฮียเซนพูดน้ำเสียงประชดกลายๆ ฉันเลือกที่จะไม่ตอบคำถามเขา แล้วขอตัวเข้าไปเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ