บทที่ 113 กรุงโซล : 113

แก้มใสกลับไปอยู่กับอาทศมันก็เป็นเรื่องดี เธอจะได้มีเพื่อน แต่ผมล่ะ?

ผมจะได้เห็นหน้าเธออีกมั้ย? เพราะทุกวันที่ผมเฝ้ามองเธอจากมุมไกลๆ มันก็เจ็บปวดมากพอแล้ว ถ้าหากเธอไปอยู่ที่นั่นผมยิ่งจะเข้าหาตัวเธอได้ยากขึ้น

“แก้มใสต้องการการดูแลอย่างใกล้ชิด อาไม่อยากให้เธออยู่ที่นั่นคนเดียว” อาทศพูดพร้อมกับเอื้อมม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ