บทที่ 115 กรุงโซล : 115

[Seoul’s part]

บ้าเอ้ย!!!

ถ้าเมื่อกี้ผมไม่แวะมาที่บ้านอาทศ ผมคงมาไม่ทันรับร่างเล็กตรงหน้าที่กำลังจะล้มพับลงบนพื้นหญ้าแบบนี้ทันแน่

“แก้มใส ตื่นสิ! เป็นอะไรไปอีกเนี่ย” ผมอุ้มร่างบางแต่ค่อนข้างหนัก ขึ้นมานั่งพักที่ศาลาริมน้ำใกล้ๆ

“ว๊าย! คุณแก้มเป็นลม” เสียงคนใช้ในบ้านร้องตกอกตกใจ รีบวิ่งเข้ามาหาผ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ