บทที่ 56 กรุงโซล : 56

“แม่งปวดหัวเว้ย!!!” ยิ่งคิดถึงเรื่องบ้าๆ พวกนี้แล้ว มันก็ยิ่งทำให้หัวผมแทบจะระเบิด จังหวะนั้นเองเสียงไอ้เอฟวันก็ดังขึ้น

“มึงเป็นเชี่ยไรวะไอ้โซล กูเห็นมึงนั่งทึ้งผม หน้าบอกบุญไม่รับมานานแล้วนะ” พูดจบมันก็เดินดุ่มๆ มานั่งโซฟาเดี่ยวข้างๆ ผม

“มีเรื่องนิดหน่อยว่ะ” ผมตอบมันแบบส่งๆ

“เรื่องที่ดาด้าบุกมาอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ