บทที่ 57 กรุงโซล : 57

“ว๊า แย่จัง อย่าใช้คำเหินห่างกันแบบนั้นสิวะเพื่อน ยังไงกูก็ยังเห็นมึงเป็นเพื่อนอยู่เสมอนะเว้..”

“เก็บคำพูดมึงกลืนลงคอไปซะไอ้เซน เลิกเสแสร้งว่าเป็นเพื่อนกับกูยังง่ายกว่าว่ะ” ผมรีบพูดขัด อะไรที่หลุดออกมาจากปากไอ้เซน ผมไม่อยากได้ยินทั้งนั้น ยิ่งเรื่องที่มันคิดว่าผมเป็นเพื่อนยิ่งไม่อยากได้ยินเพราะมัน

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ