บทที่ 84 กรุงโซล : 84

เพี้ยะ!!

“อย่ามาแตะเนื้อต้องตัวฉัน กลับห้องนายไปได้แล้ว ฉันจะนอน” ตั้งสติได้ฉันก็รีบสะบัดมือเขาออกจากหน้าตัวเองแล้วพลิกตัวนอนหันหลัง

หมับ!!

เฮือก~ อยู่ๆ โซลก็ถือวิสาสะสวมกอดฉันหลวมๆ จากทางด้านหลัง

มือหนาข้างนี้ของเขา... มือที่เคยผลักไสไล่ส่งและคอยทำร้ายฉันมาก่อน

มือ... ที่เคยกอดจับผู้หญิงคนอื่น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ