บทที่ 30 แผดเผา

แควก!

“อ๊ะ! จะทำอะไร!” ฉันรีบตะครุบเสื้อตัวเองเมื่อถูกมือหนากระชากด้วยความรวดเร็วจนกระดุมหลุดออกจากกัน สองตาเบิกค้างด้วยความตกใจ เพราะไม่คิดว่าฟรานซิสจะกล้ากระทำป่าเถื่อนกับฉันได้ขนาดนี้ “ฟรานซิส! หยุดนะ!”

“…” ที่เขาเงียบไม่ใช่ว่าไม่ตอบหรืออะไรหรอกนะ แต่เพราะริมฝีปากเขาไม่ว่างต่างหากล่ะ! ฉันไม่รู้ว่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ