บทที่ 33 ร่วมห้อง

นี่มันเรื่องบ้าชัด ๆ ใช่… มันบ้ามาก…

เหมี๊ยว…

ลูกแมวตัวสีขาวสะอาดสะอ้านใช้หัวเล็ก ๆ ของมันถูไถแขนฉันอย่างออดอ้อน ฉันหลุบตามองมันเล็กน้อยก่อนจะเลื่อนขึ้นมองเจ้าของของมันซึ่งนั่งอยู่บนโซฟาฝั่งตรงข้ามมากว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว เขา… ใช้สายตาเรียบนิ่งจับจ้องตอบกลับมา เขาดูไม่ยินดียินร้ายอะไรกับฉันเลยสักนิด ใ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ