บทที่ 49 เพื่ออะไร

“ไง ไอ้ชู้” ผมกดรับสายด้วยน้ำเสียงเหมือนคนกำลังงัวเงีย สองเท้าเดินออกมานอกระเบียงเพื่อจุดบุหรี่ขึ้นสูบ ในขณะที่ปลายสายมันเงียบไปชั่วขณะจนผมคิดว่าสายหลุดไปแล้วซะอีก

[ไอ้เหี้ยฟราน… มึงทำอะไรแหวนพลอย! มึงพาเธอไปไหน!] น้ำเสียงหงุดหงิดเหมือนหมาบ้าของไอ้โลกันต์ทำให้ผมอารมณ์ดีขึ้นมาทันที ผมแสยะยิ้มพลางพ่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ