บทที่ 70 ปล่อยมือ

“กลับไปเถอะ ฉันไม่ต้องการให้เธอเป็นเพื่อน”

“กันต์…”

“ไปซะแหวนพลอย… ก่อนที่ฉันจะรั้งเธอไว้ด้วยแรงทั้งหมดที่มี และเมื่อถึงเวลานั้น… ฉันจะไม่ยอมเสียเธอให้ใครอีก”

คำพูดของโลกันต์ ฉันเข้าใจดี เขาอยากจะปล่อยมือจากฉัน เขากำลังทำแบบนั้น เพราะเขารู้ว่าหัวใจของฉันตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่เขาอีกต่อไปแล้ว เขาถึงได้พย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ