บทที่ 79 บทลงโทษ

จะ… เจ็บชะมัด

ฉันกัดปากตัวเองแน่นพยายามเก็บเสียงร้องจากความเจ็บแสบบริเวณลำคอและเนินอก ฟรานซิสขบเม้มผิวเนื้อฉันอย่างรุนแรง สัมผัสของเขาไร้ความนุ่มนวล มันกักขฬะ และเลวร้าย

“สารเลว… นายมันสารเลวที่สุด”

นั่นเป็นคำเดียวที่หัวสมองฉันคิดได้ตอนนี้ ความปวดร้าวตรงข้อมือและความเจ็บแสบจากขบเม้มของเขากำลังจะพราก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ