บทที่ 82 ไม่อยากฟัง

“เธอไม่ใช่แหวนพลอย…”

“โอะโอ… นี่นายเข้าใจว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นฉันเหรอเนี่ย ตายแล้ว… สามีฉันเนี่ยแย่จังเลยนะ คงทำเธอลำบากน่าดูสิ” ฉันแสร้งทำเป็นตกใจก่อนจะหันกลับไปหามาหยาด้วยท่าทางเห็นอกเห็นใจเธอสุด ๆ

ฉันแสดงน่ะ… แค่อยากปั่นประสาทมาหยาเฉย ๆ และมันก็ได้ผล เพราะเธอกรี๊ดออกมาลั่นห้องก่อนจะตรงเข้ามาหาฉันแ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ