บทที่ 101 14(7)

คาวะลูบไล้เรือนร่างฉันเพื่อให้คลายความวิตก สะโพกสอบหยุดขยับกลางคันเมื่อเห็นฉันทำท่าจะไม่ไหว ดวงตาคมกริบฉายแววรู้สึกผิด

เขาคงรู้แล้วว่าก่อนหน้านี้ความรุนแรงของเขาทำร้ายฉันมากขนาดไหน

“ซายูริ... ช้าๆ เราจะไปพร้อมกัน”

คาวะปลอบโยน เขารวบร่างฉันขึ้นไปนั่งคาบไว้บนตัก แก่นกายยังคงฝังลึกอยู่ในช่องทางรัก เรี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ