บทที่ 103 15(2)

“ที่สำคัญอะไรเหรอคะ?”

เสียงสาวใช้ทำฉันรู้สึกตัว นี่ก็ขี้สงสัยจริง ฉันส่ายหน้า กำลังจะก้าวออกมา ยัยนั่นก็รีบท้วงขึ้นมาว่า

“เดี๋ยวค่ะ! ก่อนไปช่วยทานข้าวให้หมดก่อนได้ไหมคะ”

ฉันตวัดสายตาเขียวปัดไปมองสาวใช้ทันที

“แฮร่... ขออภัยค่ะ” ยัยนั่นยิ้มจืด ก้มหน้าก้าวถอยหลังออกไปอย่างร้อนๆ หนาวๆ

ตอนนั้นเสียงรถที่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ