บทที่ 104 15(3)

เคนมะจงใจพูดให้ฉันเจ็บใจสินะ ไอ้คนสารเลว ฉันกัดริมฝีปากแน่น จ้องตอบสายตาล้อเลียนของเขาอย่างเจ็บปวด กำลังจะเดินออกมา เสียงซายูริก็ดังขึ้น

“ที่นี่ไม่มีดอกไม้ริมทาง ถ้าอยากแวะก็ไปแวะที่อื่น”

ซายูริ...

ฉันหันขวับทันที มองใบหน้าที่เชิดขึ้นของซายูริอย่างสับสน เธอหมายความว่ายังไง ฉันไม่อยากเข้าข้างตัวเองแต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ