บทที่ 52 8(4)

“ฝันร้ายอะไร”

เขาถามเสียงนิ่งๆ ไม่บ่งบอกถึงอารมณ์ความรู้สึก

ฝัน... แม้เกลียดชังเสียงนั้นมากแค่ไหนซายูริก็อดนึกถึงภาพความทรงจำในหัวไม่ได้ มันชัดเจนราวกับเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานทั้งที่ผ่านมาตั้งสิบกว่าปี

สีหน้าซีดเซียวของซายูริสลดวูบ จู่ๆ น้ำตาก็เอ่อคลอเบ้า เหม่อมองออกไปอย่างไร...