บทที่ 61 9(4)

แก้มฉันร้อนวูบ ความอาลัยอาวรณ์ในฝันยังหลงเหลือเจือจาง ยิ่งทำให้รู้สึกเหมือนเห็นใบหน้าพี่ฮารุซ้อนอยู่บนใบหน้าคาวะ ฉันรีบหลุบตาลงก่อนที่จะคิดอะไรมากไปกว่านั้น

ฉันเหลือบมองนาฬิกาก็รู้ว่าบ่ายคล้อยเกือบเย็น หลับไปนานเหมือนกันแฮะ

“แล้วหัวหน้าแม่บ้านล่ะ” ฉันสอดสายตาหาคนที่หายไป

“กลับไปดูแลงานที่บ้านน่ะ”

อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ