บทที่ 31 ตาสว่าง

วันต่อมา

โซ่ขับรถมารับฉันที่บ้านคุณย่า ตอนแรกนางจะฝากตัวเป็นหลานเขยเลยแต่ว่าฉันขอเอาไว้ก่อนว่ายังไม่พร้อม แต่เขาก็เข้าใจนะเพียงแต่แอบงอนๆนิดนึง

"โซ่!ถ้าเกิดว่า..."

ฉันยังพูดไม่ทันจบโซ่ก็เหมือนจะรู้ว่าฉันจะพูดอะไรต่อ เขาจับมือฉันบีบเบาๆเหมือนจะบอกว่าเขาจะอยู่ข้างๆฉันเอง

"ไม่ต้องกังวล...ลี่มีโซ่อย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ