บทที่ 4 ไหวไหมบอกมา

“เอ้ามึง...ชนๆไม่เมาไม่กลับ...เชียร์!!!!” เสียงอิหอมที่ไม่รู้วันนี้เป็นไงแทบจะอาบเหล้าแทนอยู่แล้ว

“หอมมม...มึงเบาๆหน่อยเป็นอะไรของมึงวะวันนี้ทำไมดูเครียดๆ” ฉันจับมือน้ำหอมที่คว้าแก้วเหล้าจะกระดกขึ้นเป็นแก้วที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้เพราะนับไม่ทันเลย

“ไอ้เหี้ย!!!ไอ้ผู้ชายเหี้ย...ไอ้ทิมมันนอกใจกูอ่ะมึงฮึกๆๆทำไมวะ...ทำไมมันทำกับกูแบบนี้วะกูแม่งผิดอะไร” อิหอมสะอื้นปล่อยโฮออกมาก่อน

“ใจเย็นก่อนนะมึง” ฉัน

“เหี้ยแล้ว” ไอ้กันต์

“จริงดิ?...เลวอ่ะ” โซดา

“เลิกแม่งมึงอย่าไปสนใจเลยผู้ชายเหี้ยๆอย่างนั่น” โซ่

เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นโซ่พูดจาอะไรแบบนี้ ปกติโซ่ไม่ค่อยจะสนโลกสักเท่าไหร่

“สวัสดีค่ะ...พี่ๆทุกคน..พี่โซ่ลูกหยีขอโทษที่มาช้านะคะ...จ๊วบบบ” ลูกหยีที่เพิ่งมาถึงก่อนจะเดินผ่านหน้าฉันไปนั่งข้างๆโซ่อีกฝั่งหนึ่งก่อนที่นางจะจูบแก้มโซ่ทีนึงแบบไม่เกรงสายตาใครเลย

ทุกคนพยักหน้าให้ในขณะที่ฉันยิ้มเฉยๆแต่ภายในใจมันเจ็บแปลบๆขึ้นมา ที่ต้องมาเห็นคนที่ตัวเองแอบรักเค้าสวีทหวานกัน เอาวะดื่มย้อมใจไปก่อนก็แล้วกันได้แต่บอกใจให้สู้ๆโว้ย

“พี่ลี่เป็นอะไรหรือเปล่าคะทำไมวันนี้ดื่มหนักจัง?” เสือกอะไรวะ ฮ่าๆๆๆไม่กล้าตอบหรอกแค่คิดในใจน่ะ

“อ๋อ...ป่าวจ้ะพี่ดื่มเป็นเพื่อนอิหอมมันอ่ะ..เห็นมันกำลังเศร้าอยู่” ฉันหันไปตอบแม่ตุ๊กตา(ดอก)ทองที่หันมาถาม

“อ๋อออ...ค่ะลูกหยีก็คิดว่าพี่ลี่อกหักจากใครซะอีกคริคริ”

หืมมมมอีเด็กนี่ถ้าไม่ติดว่ามันเป็นแฟนไอ้โซ่นะแม่จะตบให้กระเด็นเลยช่ะ เมื่อก่อนฉันอาจจะไม่สู้คน แต่ตั้งแต่มาเจอไอ้แก๊งนี้มันก็สอนให้ฉันรู้อะไรหลายๆอย่าง จนแทบจะเกรียนตามพวกมันไปล่ะ

“แหมมม...น้องลูกหยีก็รู้ดีเนอะอิลี่มันยังไม่มีแฟนสักหน่อยจะอกหักได้ไงกัน” โซดาเพื่อนรักของช้านสวนทันควันเลย ใจเย็นมึงอย่าขึ้นๆ

“ลูกหยีก็แซวเล่นเฉยๆค่ะ” แล้วนางก็ทำหน้าแอ๊บแบ๊วออดอ้อนไอ้โซ่ชิส์อิผี

“ไม่เป็นไรจ้ะ...” นางเอกอย่างฉันจะตอบอะไรได้ล่ะนอกจากจากยิ้มแล้วตอบคำนี้

หลังจากชนกันไปชนกันมาจนตอนนี้โลกของฉันเริ่มหมุนไปล่ะหน่อยๆ หันไปหันมาอีกทีอิโซ่กับยัยลูกหยีไม่อยู่ในห้องล่ะ สงสัยแม่งไปแอบกินตับกันแล้วมั้ง เออเจ็บดีเนอะกูเนี่ย

“เห้ยพวกเมิงงง...กูไปฉี่ก่อนนะเดี๋ยวมา” ฉันลุกขึ้นบอกพวกมันแต่ทำไมห้องนี้แม่งหมุนชะมัดเลยวะ

“เออๆกูไปด้วยๆปวดฉี่เหมือนกัน” โซดาเดินมากอดคอฉันเดินไปเข้าห้องน้ำ

ห้องน้ำต้องเดินขึ้นไปอีกชั้นนึงเป็นห้องน้ำเฉพาะแขกวีไอพีซึ่งพวกฉันก็ได้อภิสิทธิ์นั้นไปด้วยเพราะเป็นเพื่อนของน้องเจ้าของผับ

“อ้าววว...เชี้ยประตูแม่งล็อคว่ะ” ฉันหันไปบอกโซดาที่ยืนบิดอยู่เพราะฉี่จะราดแล้ว

“อะไรวะแม่งเอ้ย!!!ฉี่จะแตกอยู่ละกู...มึงถอยมากูเอง” โซดามันเบี่ยงฉันออกมาก่อนจะตบประตูดังลั่นเชี้ยแล้ววว

ปั้ง ปั้ง ปั้ง

“ใครอยู่ในห้องน้ำว้าาา...ออกมาเด้ล้อคประตูทำห่าเหวไรวะ”

“โซดามึงเบาๆใครก็ไม่รู้อยู่ข้างในเผื่อเป็นเพื่อนพี่แซมก็ได้นะมึง...เกรงใจเค้า”

“เกรงใจไม...เค้าให้เข้าด้วยกันได้สงสัยแม่งแอบไปตั้มกันอยู่เลย” เออออหรือว่าาาาา.......

แอ๊ดดดดดด

เสียงประตูเปิดแล้วจ้า แล้วคนข้างในก็โผล่หน้าออกมา คนที่คุณก็รู้ว่าใคร อิโซ่ไงจะใครล่ะออกมากับนังลูกหยีเจ้าเดิมในสภาพที่เสื้อผ้าหลุดลุ่ยกันมาเลยเชียว ผมเผ้ายุ่งเหยิงใบหน้าไม่สบอารมณ์มาเชียวสงสัยแม่งจะค้าง

“โห!!!!เดี๋ยวนี้แม้แต่ในห้องน้ำมึงยังไม่เว้นเลยหรอวะเอาไม่เลือกที่กันเลยเนอะพวกมึงนี่ก็นะ” โซดาแอบจิกไปดอกหนึ่ง

“.......................” อิโซ่

มันเงียบค่ะทำหน้าเฉยชาจนฉันนึกอยากรู้ว่าตอนที่มันมีอารมณ์ขึ้นมามันจะทำหน้าแบบไหน แต่ก็ช่างเถอะฉันคงไม่มีโอกาสได้เห็น เพราะที่ผ่านมากับฉันมันก็เฉยชามาตลอดอยู่แล้ว ก่อนที่มันจะจูงมือแฟนมันเดินกลับไป

“อิลี่มึงโอเคไหมวะ?”

“อือออ...กูโอเค”

“มึงโอเคแล้วมึงร้องไห้ทำไมวะอิเชี้ย”

“ห๊ะ...นี่กูร้องไห้หรอ”

ฉันค่อยๆยกมือลูบที่หน้าดู เออว่ะน้ำตาแม่งมาจากไหนวะไม่ทันรู้ตัวเลย แล้วเมื่อกี้อิโซ่มันจะเห็นหรือเปล่าวะฉันกลัวมันจะเข้าใจผิด

“ไม่เป็นไรมึง...กูรู้ว่ามึงรู้สึกยังไง” แล้วก็เป็นมันที่คอยเช็ดน้ำตาให้ฉันอีกแล้ว

“ฮึกๆๆกูเจ็บอ่ะมึงเจ็บเหี้ยๆเลย” มันคงจะดีถ้าฉันจะไม่รู้สึกอะไรกับคนที่เป็นเพื่อนสนิทตัวเองอย่างไอ้โซ่

หลังจากร้องไห้จนพอใจล้างหน้าล้างตาเข้าห้องน้ำเรียบร้อยฉันก็เดินกลับไปที่โต๊ะ แต่เจอไอ้โซ่ยืนรออยู่ก่อน

“โซดามึงไปก่อนไปกูมีเรื่องจะคุยกับอิลี่แป้บนึง” โซ่บอกโซดาก่อนจะหันมาทำหน้าแปลกๆกับฉัน มันจะคุยไรกับฉันวะ

“เอออๆกูไปก่อนนะรีบๆตามมาล่ะพวกมึง” มันหันมามองฉันอย่างห่วงๆนิดนึงก่อนจะเดินไป

.

.

.

บทก่อนหน้า
บทถัดไป