บทที่ 48 Oops! เขาหล่อ แต่แปลกนิดหน่อย 48

Oops! เขาหล่อ แต่แปลกนิดหน่อย 48

“นี่แก!! เข้าไปในห้องนั้นทำไม”

“โอ๊ย ปล่อยหนูนะ” ฉันดิ้นสุดแรงเมื่อมีฝ่ามือขยุ้มเส้นผมเต็มแรง ยังไม่ทันจะเป็นอิสระฝ่ามือของคนตรงหน้าก็ตวัดใส่ใบหน้าฉันอย่างไม่ออมแรง แต่ถึงจะรู้สึกเจ็บจนชาไปทั้งใบหน้า ฉันก็ยังพยายามดิ้นหนีจากความเจ็บที่ได้รับ

“ปล่อยนะ!”

“แกมันก็เป็นไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ