บทที่ 105 Chapter 106

ร่างหนาใหญ่ยืนสอดมือล้วงอยู่ในกระเป๋ากางเกง ใบหน้าคร้ามแกร่งเคร่งเครียด คิ้วหนาเป็นปื้นขมวดมุ่นเข้าหากัน ทอดสายตามองไปยังท้องฟ้าเบื้องนอกที่มืดครึ้มราวกับจะเป็นยามค่ำคืน สายลมกระโชกแรงจนต้นไม้ใบหญ้าปลิวไสวพัดพาสายฝนที่โปรยปรายลงมาอย่างไม่ขาดสายและมีทีท่าว่าจะหนักขึ้นกว่าเมื่อตอนเที่ยงกระเซ็นมากระ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ