บทที่ 30 บทที่ 29

ย้อนไปเมื่อหลายวันก่อน...

ปาแปงมองนาฬิกาในข้อมือเป็นเวลาบ่ายสองแล้ว มันเป็นเวลาที่เธอต้องไปทำงานที่ร้านกาแฟต่อแล้ว

"ไปก่อนนะพวกแกฉันต้องไปทำงานแล้ว"

"สู้ๆนะแกฉันเอาใจช่วย"

"ขอบคุณนะทุกคน ไปละ"

ปาแปงโบกไม้โบกมือให้เพื่อนก่อนจะรีบวิ่งไปยังร้านกาแฟหน้ามหาวิทยาลัย เธอต้องไปทำพาร์ทไทม์ที่นั่นจนถึงห้าโ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ