บทที่ 1 ปมอดีต

ภาพสะท้อนบนกระจกเงาเบื้องหน้าของเธอคือหญิงสาวที่สวยเลิศเลอเพอร์เฟ็ค หล่อนคนนี้มีรูปร่างสุดแสนเซ็กซี่ประมาณที่ไม่ว่าผู้ชายแท้หน้าไหนได้เห็นล้วนต้องแอบคิดอกุศลจนน้ำลายหกเรี่ยราดเลอะพื้นเหมือนสุนัขเชื่อง ๆ

วีนัสยืดไหล่ตรง เธอแอ่นอกคัพดีที่ตั้งเต้ากลมได้รูปทรงสวยเพราะผ่านการออกกำลังกายอย่างถูกวิธี การทานอาหารคลีนและไม่ยอมตามใจปากช่วยให้แขนขาเรียวสวย ทุกสัดส่วนอันพึงมีของหญิงสาวกระชับแน่น พลางเบี่ยงกายซ้ายขวาสำรวจความไร้ที่ติเพื่อเรียกความมั่นใจให้ตัวเองอีกครั้งแล้วคว้ากระเป๋าชาแนลนายเบรียลใบเล็กคู่ใจเดินออกจากห้องน้ำจุดบริการเติมน้ำมันข้างทาง

เหลือเพียงห้าสิบกิโลเมตรเธอก็จะไปถึงจุดหมาย แค่ขับรถขึ้นเรือข้ามฟากจากท่าเรือชายฝั่งภาคตะวันตกของประเทศไทยไปยังเกาะพาราไดซ์ บ้านเก่าซึ่งวีนัสเคยอาศัยอยู่กับมารดาสองคนก่อนที่จะย้ายสำมะโนครัวไปพำนักอยู่ที่ฝรั่งเศสหลังจากมารดาของเธอแต่งงานใหม่และวีนัสเรียนจบมัธยมต้น

เธอตัดสินใจกลับมาที่เกาะพาราไดซ์อีกครั้งเพื่อจะลบปมอดีตอันขมขื่นเมื่อเจ็ดปีให้หลัง สมัยที่ใคร ๆ เรียกวีนัสว่ายัยอ้วนบ้างยัยซาลาเปาบ้าง เพราะตอนเป็นเด็กเธอมีรูปร่างอ้วนกลม ผิวขาวซีดเซียว ตาเรียวหยี ไม่มีสักคนที่เรียกชื่อเล่นของเธอ แม้กระทั่งนิลเนตรเพื่อนรัก(จอมปลอม) บอยเด็กอันธพาลแฟนของนิลเนตรกับหลุยส์เด็กหนุ่มที่เป็นรักแรกของวีนัสซึ่งไม่เคยเหลือบแลเธอแม้แต่หางตา

สามคนนั้นเคยเป็นเพื่อนที่เธอหลงไว้วางใจตลอดเวลาสามปีที่เรียนอยู่ในรั้วโรงเรียนมัธยม กว่าวีนัสจะรู้ว่าถูกหลอกใช้และถูกมองเหมือนตัวตลกก็เมื่อวันสุดท้ายที่มีงานพิธีฉลองสำเร็จการศึกษา

นิลเนตรมักจะขอลอกการบ้านวีนัสเป็นประจำ จนบังเอิญเห็นข้อความสารภาพรักที่วีนัสเขียนถึงหลุยส์ นิลเนตรรบเร้าให้เธอส่งมันให้หลุยส์เด็กหนุ่มสายเลือดผสมไทยญี่ปุ่นอเมริกันที่ป๊อบปูล่าที่สุดในโรงเรียน แต่วีนัสปฏิเสธเพราะกลัวว่าจะถูกเขารังเกียจ ซึ่งการถูกเพื่อนในโรงเรียนเรียกว่าอ้วนหรือซาลาเปาก็ขมขื่นเกินพอแล้วสำหรับเธอ

ในวันที่เสื้อนักเรียนปกทหารเรือสีขาวของเด็กสาวทุกคนถูกระบายด้วยสีสันของข้อความอำลาจากปลายปากกาเมจิกของเพื่อน ๆ เธอถูกนิลเนตรเขียนบนด้านหลังเสื้อว่า ‘วีนัสรักหลุยส์’ และให้บอยเอาจดหมายสารภาพรักของเธอไปอ่านผ่านเครื่องกระจายเสียงบนเวที

เสียงหัวเราะเยาะก้องกังวาลหอประชุมโรงเรียนในวันนั้นกลายเป็นฝันร้ายที่คอยหลอกหลอนวีนัสทุกค่ำคืนจนกระทั่งถึงปัจจุบัน

อดีตอันขมขื่นเป็นทั้งชนักติดหลังและแรงผลักดันที่ทำให้เธอตั้งใจมั่นเพื่อเปลี่ยนตัวเองเป็นคนใหม่ วีนัส หรือ ‘วรรณิศา อุดมสุข’ กลายเป็นสาวสวยสมบูรณ์แบบ ที่เติบโตในเมืองแห่งแฟชั่นของโลกและสำเร็จการศึกษาระดับสูงด้วยผลการเรียนอันดับหนึ่งของสถาบัน

พอกันทีเจ็ดปีอันขมขื่น ตอนนี้ได้เวลาที่เธอจะชำระแค้นกับสามคนนั้นให้สาสม!

วีนัสระบายความอัดอั้นตันใจด้วยการฟาดฝ่ามือลงบนพวงมาลัยอย่างแรง ทำให้สัญญาณแตรรถยนต์ดังสนั่นเหมือนฟ้าฝ่าและเป็นจังหวะเดียวกันที่ไฟหน้าของรถยนต์ที่ขับสวนทางมาจากฝั่งตรงข้ามสาดเข้าตาของวีนัส ซึ่งรถคันนั้นพึ่งโผล่ออกมาจากทางโค้งด้วยความเร็วสูงและวิ่งล้ำเส้นแบ่งเลนถนนมายังเลนที่เธอขับรถอยู่

วีนัสตกใจแทบช็อค หญิงสาวรีบหักพวงมาลัยหลบเข้าข้างทางและเหยียบเบรคแบบกระทันหัน ทว่ารถของเธอได้เสียหลักไถลลื่นลงคลองน้ำเอียงกะเท่เร่ ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วภายในเวลาเพียงเสี้ยววินาที

เดชะบุญที่รถไม่ชนเข้ากับหลักกิโลเมตรหรือต้นไม้และเธอไม่มีบาดแผลเลือดตกยางออกหรือแม้แต่รอยถลอกเท่าแมวข่วน

โอ... เบรค ABS ช่วย!

‘เควิน เบเน็ตตั้น’ นั่งกึ่งนอนบนเก้าอี้โยกที่ตั้งอยู่มุมหนึ่งในคอนโดหรูหราของ หลุยส์ ‘วีระเชษฐ์ ใจสะอาด’ ลูกชายคนเดียวของน้องชายของพ่อของเควิน หรือเรียกง่ายๆ ก็ลูกชายคุณอาหรั่ง นายวีระชาติ ใจสะอาด เจ้าของกิจการอู่ซ่อมรถยนต์ยักษ์ใหญ่ที่มีสาขาเกือบทั่วทุกจุดบริการเติมน้ำมันของประเทศไทย

‘คริสโตเฟอร์ เบเน็ตตั้น’ พ่อของเขา เป็นอดีตมาเฟียที่ล้างมือมาทำธุระกิจด้านการลงทุนซึ่งบริษัทเบเน็ตตั้นคอร์ปฯ มีชื่อเสียงมากแห่งหนึ่งบนเกาะญี่ปุ่น เขากับน้องชายเหมือนลูกที่เกิดสลับท้องมารดา เพราะเควินชื่นชอบเทคโนโลยีและเครื่องยนต์กลไก ส่วนหลุยส์ดันสนใจเรื่องสร้างรากฐานธุรกิจการลงทุน เงินตรา และอสังหาริมทรัพย์

นั่นเป็นอีกหนึ่งสาเหตุที่ทำให้วันนี้สองครอบครัวต้องประชุมสายวิดีโอคอลข้ามประเทศ

“แลกลูกกันเลยดีไหม” คริสโตเฟอร์ พ่อของเควินพูดประชด

“ไอเดียบรรเจิดมากพี่ชาย” หรั่ง ทำหน้าตาเอาจริงเอาจัง

อู่ซ่อมรถที่เป็นเฮดออฟฟิศบนเกาะพาราไดซ์ขาดคนดูแลหลังจากเขากับภรรยาย้ายสำมะโนครัวกลับมากรุงเทพฯ เพื่อดูแลพ่อวีระชัยกับแม่นอมผู้เลี้ยงดูหรั่งแทนแม่แท้ๆ ซึ่งเสียชีวิตตั้งแต่เขาเกิด

และลูกชายหัวฝีหัวหนองของเขายังดันเกิดมาชอบความสำรวยและรังเกียจคราบเขม่าน้ำมัน ผิดกับหลานชายคนโปรดซึ่งเป็นลูกของพี่ชายต่างมารดา เควินชื่นชอบรถยนต์มากและพอโตเป็นหนุ่มก็หันมาเอาจริงเอาจังกับเรื่องเทคนิคเครื่องยนต์กลไก

“ให้ผมไปทำงานแทนพี่เควิน ส่วนพี่ก็มาทำงานแทนผม เป็นอะไรที่ลงตัวที่สุด” หลุยส์พูดเหมือนไม่แยแสคนเป็นแม่ที่หยิบเอาผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาซับน้ำตา

“ถ้าเอ็งมาจริงๆ ลุงจะยกสมบัติทั้งหมดให้เลย ช่างหัวไอ้เควินมัน” คริสโตเฟอร์ยังไม่หายเคืองที่ลูกชายตัวดีหนีไปอยู่ประเทศไทยกับหรั่ง

“ลูกเสือถือคติพจน์พูดจริงทำจริงนะพ่อ”

เควินตะโกนข้ามหัวน้องชาย

“ไอ้ลูกเวร” พ่อของเควินตะโกนด่าเขาทันที

“เฮ้ย! หลานรักใจเด็ดแบบนี้ น่าจะเกิดมาเป็นลูกอา” หรั่งตบเข่าฉาด พลางหัวเราะร่าด้วยความชอบใจ

“ผมไม่อยากได้สมบัติพี่ ขอแค่เก้าอี้นุ่มๆ ห้องทำงานเจ๋งๆ ก็พอครับ” หลุยส์หมุนเก้าอี้มาทางเควินแล้วยักคิ้วให้พี่ชาย