บทที่ 6 แผนชำระแค้น

เนิ่นนานราวชั่วกัลปวสาน กว่าเขาจะถอนจูบทำลายล้างออกห่างจากกลีบปากที่บวมเจ่อของเธอ

“อาบน้ำด้วยกันไหมครับ” เสียงของเขาแหบห้าวแต่เร่าร้อนด้วยไฟปรารถนา

วีนัสหอบหายใจถี่ หญิงสาวไม่รู้ตัวสักนิดว่าถูกชายหนุ่มอุ้มแนบลำตัวและเธอกำลังกอดคอเขาอยู่ มันเป็นสถานภาพที่เขาคือผู้อยู่เหนือการควบคุมทั้งทางร่างกายและอารมณ์ความรู้สึก

“เสียใจค่ะ นั่นไม่ใช่ความสะดวกสบายที่ฉันอยากได้รับบริการ” เธอใช้นิ้วชี้แตะที่ริมฝีปากเซ็กซี่ของเขา

“น่าเสียดายที่คุณต้องพลาดสปาชั้นยอด” เขาไม่ละความพยายาม พลางขยับท่าอุ้มให้สัดส่วนความสาวเบียดเข้าหาแผ่นอกกว้างถนัดถนี่ยิ่งขึ้น

“เอาไว้โอกาสหน้าดีกว่า”

หญิงสาวบ่ายเบี่ยงจนสำเร็จ พลางตีแขนล่ำๆ แทนการบอกกล่าวให้เขาปล่อยเธอลงพื้นได้แล้ว

“ฉันขออาบก่อนนะคะ”

เควินมองตามร่างบางด้วยสายตาละห้อย หลังจากค้นพบว่าตัวเองต้องการมากกว่าความสุขสำราญทางกายจากผู้หญิงคนนี้ มีบางอย่างที่ดึงดูดเขาและเธอเข้าหากัน อะไรที่มากกว่าความติดอกติดใจ มากกว่าความชื่นชอบรูปร่างหน้าตา ซึ่งแน่นอนว่ามันคือสิ่งที่เหนียวแน่นยิ่งกว่าความสัมพันธุ์แบบชั่วคืน

ถูกต้องแล้วไอ้เพื่อนเกลอ เขาอยากได้เธอเป็นแฟน

“ถ้าอยากได้คนถูหลังอย่าลืมเรียกใช้ผมนะครับ”

ชายหนุ่มตะโกนข้ามห้อง

นี่เธอกำลังทำตามแผนการณ์ชำระแค้นที่วางเอาไว้ว่าจะทำให้เขาหลงรักจนโงหัวไม่ขึ้นแล้วสลัดทิ้งเหมือนรองเท้าเก่าซอมซ่อหรือว่าเธอกำลังทำทุกอย่างเพื่อสนองความปรารถนาโง่เง่าแบบพวกผู้หญิงเพ้อฝันกันแน่ หญิงสาวพยายามเรียกสติตัวเอง ทว่าเมื่อเงยหน้าขึ้นเงาที่สะท้อนอยู่ในกระจกก็ได้เตือนให้เธอสำนึกรู้

คนที่ทำให้เธอต้องทุกข์ทรมานเพราะฝันร้ายนานถึงเจ็ดปีต้องชดใช้ความผิด ซึ่งคนที่จะทวงความยุติธรรมคืนมานั้นมีเพียงแค่เธอและแม้ว่าอะไรต่อมิอะไรจะไม่เป็นไปอย่างที่คาดการณ์หรือแม้ว่าวีนัสจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม

เสียงผิวปากหวืออย่างอารมณ์ดีของคนข้างนอกเตือนให้วีนัสรู้ว่าเธอขังตัวเองอยู่ในนี้นานเกินไป หญิงสาวเก็บข้าวของเครื่องใช้ใส่กระเป๋าทอยเล็ตแบบพกพาและสำรวจความสวยที่มีมากกว่าคำว่าดูได้จนมั่นใจ ก่อนจะเปิดประตูห้องน้ำแล้วจรดฝ่าเท้าบอบบางเปลือยเปล่าลงบนกระเบื้องปูพื้น

“ว้าวว”

หญิงสาวในชุดนอนแนบเนื้ออวดความเป็นสุภาพสตรีซึ่งงดงามเร้าใจมากที่สุดเท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งจะสามารถเพ้อฝันจินตนาการณ์ทำให้มือไม้ของเควินอ่อนแรงจนผ้าขนหนูผืนเล็กที่เขาใช้เช็ดผมร่วงหล่นไปกองบนพื้น

หุบปากเอ็งได้แล้วไอ้โง่เอ๊ย! เควินด่าตัวเอง เขาไม่ควรแสดงอาการตื่นตูมเหมือนพระธุดงค์หลงทางเข้าไปในซ่องต่อหน้าผู้หญิง โดยเฉพาะผู้หญิงที่สวยปานเสด็จลงมาจากฟ้าแบบเธอ

“คุณอาบน้ำแล้วเหรอคะ”

เธอตะวัดสายตายั่วเย้ามองมาที่เขาและมันทำให้หัวใจของชายหนุ่มลอยหายไปในอากาศ

“ผมทนรอไม่ไหว เอ้ย! ผมออกไปใช้ห้องอาบน้ำสำหรับช่างด้านนอก”  เควินกลืนน้ำลายเสียงดัง

อาการหิวจัดของเขาทำให้เธอย่ามใจและรุกหนักยิ่งกว่าเก่า วีนัสเดินนวยนาดเข้าไปหาชายหนุ่มแล้วย่อตัวลงหยิบผ้าขนหนูบนพื้น พลันสายตาของเธอได้สะดุดเข้ากับหลักฐานความตื่นเต้นใต้กางเกงนอนขาสั้นที่ตุงโด่งจนแทบจะดันชายขอบยางยืดเพื่อโผล่หัวออกมาสวัสดี

“ให้ช่วยเช็ดผมไหมคะ” เธอเลิกคิ้วถามด้วยน้ำเสียงและท่วงท่าที่ยั่วยวนอย่างที่สุดเหมือนที่เคยฝึกฝนมาจนเชี่ยวชาญต่อหน้ากระจกส่องเงา

“ให้คุณช่วยเฮ็ดผม เฮ้ย! ช่วยเช็ดผม ก็ดีเหมือนกันครับ”

“แต่ว่าคุณตัวสูงจัง” เธอช้อนสายตาละห้อยมองสบกับเขา

“เราไปเช็ดกันบนเตียงเถอะครับ” ชายหนุ่มเสนอน้ำเสียงกระตือรือร้น ใจของเขามันร่ำร้องอยากจับเธอแก้ผ้าและอุ้มขึ้นเตียงเสียให้สิ้นเรื่องสิ้นราว

“อืมม... จะดีเหรอคะ” เธอถือผ้าขนหนูบิดตัวไปมาอย่างจงใจอวดความโค้งเว้าวาบหวามที่แนบเนียนไปกับเนื้อผ้าเรียบลื่นบางเบา

“ดีสิครับ บนเตียงมันดีที่สุดแล้ว”

ทั้งที่พึ่งอาบน้ำมาหมาด ๆ และในห้องก็เปิดแอร์เย็นฉ่ำ แต่เหงื่อเจ้ากรรมยังไหลซึมขมับชายหนุ่มจนเดือดร้อนหญิงสาวต้องซับให้

“ขี้ร้อนจัง เราไปเช็ดกันบนเตียงก็ได้ค่ะ”

ดีใจจนอยากกระโดดหมุนตัวตีลังกากลางอากาศสามรอบติดต่อกัน เควินรีบคว้าชายผ้าขนหนูเดินตามเธอไปต้อย ๆ

เขาหลับตาพริ้มตอนที่ถูกเธอนวดศีรษะด้วยปลายนิ้ว แล้วก็ต้องลืมตาโพลงขึ้นทันทีเมื่อแผ่นท้องของเธอสัมผัสกับแผ่นหลังเปลือยและไหล่หนาของเขาได้กลายเป็นที่วางหน้าอกอึ๋ม

โอ้... พระเจ้า เขามองเห็นสวรรค์อยู่รำไร

“เสร็จแล้วค่ะ”

นี่มันเสียงนางฟ้าชัด ๆ เควินยิ้มกว้างจนแทบหุบไม่ลง เมื่อสิ่งที่รอคอยด้วยใจระทึกกำลังจะมาถึง เขาดึงผ้าขนหนูมาจากมือของเธอแล้วเหวี่ยงมันไปพาดบนเก้าอี้ทำงานอย่างแม่นยำ

ชายหนุ่มหมุนตัวกลับมา รวบกอดร่างบางล้มลงนอนบนเตียงและคร่อมเธอเอาไว้ครึ่งตัวโดยใช้ศอกข้างหนึ่งพยุงกาย “คุณง่วงหรือเปล่าครับ”